3e verslag van ma. 5 sept.t\m donderdag 8 sept.

3e verslag
Vervolg. Maandag 5 September laat op de avond raakte in in de Albergue nog in gesprek met Jannik uit Köln uit Duitsland en Rebecca uit Canada. Jannik vertelde dat hij liep met 2 mensen uit Australie en de volgende ochtend om 05.00 uur wilden vertrekken. Ik heb ze de vole de ochtend niet meer gezien, mogelijk Wel gehoord. Bij het ontbijt, round 05.10 uur waren er Wel 3 mannen uit Ireland. Een fatsoenlijk gesprek was niet mogelijk, ze waren zo gestrest om te vertrekken.

Dinsdag 6 september van Tomar naar Alvaiäzere, 31,3 km.
De verwachting dat het vandaag 42 graden zou worden. Dat is het dan ook geworden. Omdat ik al om 06.10 uur vertrok heb ik een groot deel in iets mindere hitte gelopen. Om 05.00 uur werd ik al wakker van andere Pelgrims die bezig waren te vertrekken om zodoende niet in de allerheetse periode te lopen. Ik moest nog echt wakker worden en ontbijten.

Zoals ik al schreef begon ik dus al, na een uitgebreid ontbijt, om 06.10 uur aan mijn tocht. Oh, wat vroeg. Maar als je toch al wakker bent gaat dat vanzelf. Omdat het nog donker was en het moeilijk is de aanduidingen te zien, ben ik de gewone weg gaan volgen. De andere hadden allemaal van die zgn. Kolenmijn lampjes op hun hooft. Het grootste voordeel van mijn keuze was dat de wegen geleidelijker stijgen en dalen. Een groot nadeel dat er toch veel verkeer deze weg volgden, met name veel vrachtverkeer. Heerlijk die luchtverplaatsing maar niet die uitlaatgassen en het gevaar omdat het toch om smalle wegen ging.

Maar ja, ik had gekozen. Ik miste hierdoor de mooie paden maar het feit dat ik niet die hoogte verschillen moest maken, in de grote hitte, welke aangegeven staan in mijn route boek, is het mij uiteindelijk goed bevallen. Onderweg redelijk wat schaduw van bomen van de huizen en soms een klein windje. Ik liep heerlijk mijn tempo en kon dat redelijk volhouden. Dat ging overigens van zelf. Over de gehele afstand heb ik 5,6 km. per uur gelopen. Best wel snel. Onderweg toch nog langs de wijnvelden en hier en daar een trosje ervan afgehaald om heerlijk op te peuzelen. Hetzelfde met die verse vijgen hangend aan grote bomen/struiken. Heerlijk, ook omdat je het zoete wel kon gebruiken.

Ik ben om 12.00 uur aangekomen in Alvaiäzere en de afstand was slechts 28.5 km. Dus iets korter. Snel een Albergue kunnen vinden. Gedoucht, en 2 uur heerlijk op mijn bed uitgerust, geslapen. Om 15.00 uur het dorp gaan verkennen, maar daar was ik al snel doorheen. Ik zit nu in een lokale bar/café mijn biertje en glas witte wijn te drinken en dit verslag te schrijven. Het is een dag geworden zonder al te grote mentale en fysieke problemen. Het ging goed!

Ter plekke kun je niet gewoon buiten lopen. Het is "echt" te warm. Geen zuchtje wind, volle zo'n. Ik zit nu in de kerk, heerlijk koel. Je ziet ook niemand buiten. Het is nu 16,30 uur. De keuze is: of naar je bed in de Albergue gaan en op je bed gaan liggen of naar de volgende bar/ restaurant. Ik weet net nog niet. Nu begrijp ik de "siësta ". Toen wij in mei-juni op vakantie waren in Spanje en Portugal ergende we ons nog wel eens dat de winkels dicht gingen tussen de middag. Maar Independer, mijn huidige omstandigheid kan ik het wel begrijpen. De dame van de bar van zojuist had het niet meer. Vanwege de warmte.

Eerst naar mijn Albergue gegaan. En wie kwam ik daar tegen, de Italiaan Sergio. Hij had een vrije dag in Tomar gehad. Hij was vanochtend al om 04.00 uur van start gegaan. Al snel kwamen er achter, dat hier zitten toch ook geen optie was. Dus naar een gekoelde bar en daar maar weer een Cerveja besteld. En oh!!!! Wat lekker.

Heel mooi! Ik zag twee mensen binnenkomen waarvan Ik dacht, dit zijn geen portugezen. Ze bestelden iets en voor Mijn gevoel spraken ze Portugees. Ik zocht ze op en raakte in gesprek. Het waren Engelsen die 6 jaar geleden hier heen zijn geemigreerd. Zijn vinden het hier fantastisch. Gaan nooit meer terug. Wel vinden ze het nu wel erg warm! Wie Niet!

Na een bier bestelde Ik maar een cola. Onderweg heb Ik een aantal keren een sinas besteld. Ik heb gemerkt dat het wel goed valt. Even later Kwam Jannik de Duitser met zijn 2 Australische Mede lopers binnen voor een drankje. Ze bleken ook in dezelfde Albergue te overnachten. Verder inhoudelijk niet met ze gesproken.

Ondertussen is het 18,00 uur geworden. Ik ga nog maar even op Mijn bed liggen om 19.00 uur iets te gaan eten.
Op naar het reataurant. Hier zaten alle Pelgrims, welke ik "tijdens" het lopen geen van allen heb gezien.
Ik was zo moe dat Ik graag alleen wilde eten. Een tafeltje naast mij zat een wat oudere (?) man en vrouw uit Australië. Zij begonnen al snel met mij te praten. Toen was het met mijn zgn. rust gedaan. Zij woonden tussen Brisbane en Melbourne. Zij liepen een stuk en dan namen zij weer de bus tot de volgende overnachtigmogelijkheid. Wat betreft het eten. Ik had eerst een lekkere soep besteld. Toen vis, ik kreeg twee grote stukken met bloemkool en "heerlijke" kool en lekkere aardappels. Daarbij een half flesje lekkere Vino Verde. Ik begrijp niet hoe het uitkan, ik moest uiteindelijk € 5,50 betalen. Rond 21.00 uur naar de Albergue om te gaan slapen.

De volgende dag moest ik 32,5 km. Lopen. Ik had de wekker gezet om 05,50 uur. We konden in de Albergue ontbijten dus voor ik het wist was het 06.45 uur voor ik vertrok. Ik wist dat andere koppels al om 05.30 en 06.00 uur zouden vertrekken. Met de wetenschap dat het "slechts" rond 28 graden zou worden vond ik voor mij wat te vroeg.

Woensdag 7 september. Van Alvaiãzere naar Rabacal. 32,5 km.
Om 06.50 uur ging ik van start. Het was weer helder. Rond 10.00 uur begon ik de eerste wolkjes te zien. Ik schreeuwde: hiep-hiep-hoera. De loop ging goed. Het was wel wat benauwd. Ik liep echt door een prachtige, glooiende omgeving. Het blijft toch steeds heel heuvelachtig. Misschien had ik er nu wat meer "oog" voor, gezien de wat aantrekkelijker temperatuur. Je kon ook zien dat het hier om een economisch wat sterker gebied ging. Er stonden echt hele mooie huizen langs de route.

Rond 12.00 uur begon het weer geheel op te klaren en kwam er een heerlijk windje bij. Tegelijkertijd kwam ik wel in een open veld te lopen. Dat windje maakte het heel goed te doen. Het zou 28 graden worden, zo maar 14 graden koeler. Maar nog steeds erg warm. Zeker al je moet lopen met een rugzak op en de geplande afstand moet afleggen.

Vandaag zagen we continue Helicopters met zo'n groot watervat eronder hangen overvliegen. Ik denk om snel in te kunnen grijpen als er ergens brand ontstaan. Gisteren scheen er in de buurt al een brand te zijn geweest in de omgeving. Zelf heb ik het niet gemerkt. Het verhaal was wel, wat moet je doen wanneer je er in terecht komt. Geen van allen hadden de oplossing.

Even voor 14.00 uur kwam ik in Rabacal aan. Een dorpje van 1000 inwoners. Een Albergue, een Cafe en 2 restaurants. Net voor mij waren de andere Pelgrims aangekomen. Even wachten dus met aanmelden, dat ging ook al niet zo snel.

Spullen uitgepakt wat ik nodig had en snel douchen. Ik had mijn bed in een kamer met 5 bedden. Toen even op mijn bed gaan liggen en 1,5 uur later zag ik dat iedereen weg was. (Toch wel lekker zo'n dutje) direct naast de Albergue is een restaurant /Bar.

Ik dacht, ik loop even iets verder het dorpje in. Helemaal niets te zien alleen het 2 e restaurant (tje). Het was op de 1e etage gevestigd en kon via een stenen trap met dat boven een heeeel klein terrasje waar een local zat. Ik kreeg de indruk dat de man al de nodige spiritualiën tot zich had genomen. Maar hij sprak wel Engels en Frans! Hij bleef maar praten, ik moest er echt geforceerd een einde aan maken.

Op het mini terrasje van het restaurant heb ik een karaf rode wijn en een soep besteld. Hier had ik echt trek in. Heerlijk en lekker rustig. Hier heb ik het grootste gedeelte van mijn dagelijkse verslag kunnen maken. Vers van de pers.
Zodadelijk ga ik naar het andere restaurant waar de andere Pelgrims wel zullen zitten, maar mijn ervaring nemen ze niet af.

Na nog een uurtje (1,5) een "napje" te hebben gedaan rond 19,30 naar het nog enig overgebleven restaurant. Daar zaten een ander Australisch stel Claire en Brandon uit Sidney en Jannik de Duitser. Eerst nog even geborreld en daarna aan tafel. We zaten amper toen Sergio (it.) en een Portugees aan kwamen schuiven. We hebben heerlijk gegeten en was super gezellig. En de rekening, dat wil je niet weten. Om 22.00 uur naar de Albergue om te gaan slapen. Terugkijkend op een zeer geslaagde dag. Zo krijg je er weer een beetje plezier in.

Donderdag 8 september van Rabacal naar Coimbra. 29,5 km.
Mijn buurman uit Californië was om 05.00 uur al weg. Dan ben je gelijk ook al een beetje wakker. De 2 Australiërs en de Duitser van gisteravond sliepen ook op dezelfde kamer en we hadden besloten gezamenlijk te starten. "Al" om 06.00 uur stonden we gepakt en gezakt buiten om aan onze tocht te gaan beginnen.

Zwaar bewolkt en redelijk fris buiten, gingen we van start. Het voelde gewoon echt koud aan. Rond 10.00 uur begon de lucht open te breken en werd het zeer behaaglijk. Een uurtje later was er weer spraken van een heldere hemel. 28-30 graden. Zeker de eerste 3,5 uur liepen we door een prachtig gebied. Het leek wel of we door een Kruiden tuin liepen. Prachtige geuren. Ook volop eucalyptus bomen. Deze worden ook veel aangeplant. Een prachtige tocht langs een rivier waar dus helemaal geen water in stond. Was wel jammer.

Opvallend dat onderweg veel oudere vrouwen hout aan het sprokkelen waren. Of loof voor de dieren. Na een paar stops voor koffie en fris kwam ik om 12.15 uur aan in Coimbra. De Albergue is gevestigd in een klooster direct aan het begin van de stad. Het registreren duurde allemaal zo vreselijk langzaam. Ik kan redelijk hiervoor mijn geduld opbrengen, maar nu........
Ik dacht, ok, ik kan nu gaan douchen en mijn bed opmaken. Nee dus, dat kon pas vanaf 14.00 uur. Je moet dus gewoon heel veel geduld hebben. Zeker dat men pas om 14.20 uur ons de bedden wees.

Na snel gedoucht te hebben en mijn bed geïnstalleerd, maar snel naar de stad. Heel gezellig, echt een toeristenstad. De Zon scheen flink dus toch maar zo veel mogelijk de schaduw opgezocht. Ik wilde wat gaan eten, dus op zoek naar iets aparts, authentiek. Ineens in een achtergelegen steegje van een smal winkelstraatje zag ik een restaurantje wat me aansprak. Niet voor het grote publiek. Het was toen 15.30 uur. Heerlijk een plaatje in de schaduw en een seafood omelet met frites, rijst en salade. Erg lekker met lekkere witte wijn. Daar ben ik ook begonnen met het verhaal van deze dag.
Hoewel ik altijd wel zorg dat de accu goed is opgeladen was het deze keer niet zo. Dus ineens had ik een zwart scherm.

Toen maar als een toerist gaan wandelen. We waren er 2 jaar geleden al eens geweest, maar toch weer mooi en interessant. Het is een grote Universiteitsstad dus ook veel jonge lui. Dat geeft ook een apart sfeertje.

Nu 20.00 uur mijn IPAD aan de oplader en kon ik mijn verhaal afmaken onder het genot van een biertje. Men schrijft dat het morgen rond 28 graden zal zijn. Volgens het routeboek hoef ik morgen maar 22,5 km. te lopen. Dus niet te vroeg opstaan en vertrekken. Maar als de anderen op de slaapzaal wel vroeg gaan lopen ben je toch klaar wakker en ga je er ook maar uit. Ik kan ook een stuk van de volgende route nemen. In dit geval is er Weel een overnachtingsplaats. Ik zal dan 31 km gaan lopen. We zien wel hier het morgenochtend loopt.

Nog een drankje en dan maar gaan slapen. Tot het volgende verslag"
Groeten, Aad