vanaf Estella 4 mei tot 7 mei

IK schrijf dit op dinsdag 13 mei. Gisteren de helft van de tocht gepasseerd. Dus 380 km achter de rug. Gelukkig nergens pijntjes, geen blaren dus prima. Zoals het er nu uitziet ben ik al rond 25 mei in Santiago de Compostella. Om niet te vroeg overal aan te komen moet ik wel rond de 30 km per dag lopen. Ruud, de tegel in Pamplona heb ik niet kunnen vinden. Verder ook heel leuk de reacties van de diverse mensen via Waarbenje.nu.
Vervolg vanuit Estella. De slijter nodigde mij (zat. 3 mei) uit om ’s avonds naar zijn wijnproeverij te komen. Ik daar dus naar toe. Werd voorgesteld aan een paar vrienden van hem. Ook hier weer, met handen en voeten met elkaar communiceren. Hij trok de mooiste wijnen open, echt genieten . Zijn vrienden vonden het natuurlijk ook prachtig.Met z’n allen hadden we het zo naar ons zin. Omdat de Albergue om 22.00 uur de deur sloot moest ik nog hollen om p tijd binnen te zijn. Tussen door heerlijk gegeten bij Casanova op het plein. Daarna heerlijk in de zon gezeten. ’s Avonds kwam ik ION, de Roemeen weer tegen in de. Albergue. Het moest weer zo zijn, zo mooi.

Zondag 4 mei. Van Estella naar Viana.. 37km. Wandelen. Omdat iedereen zo vroeg al bezig is, ik ook dan maar op pad. Om 06,35 was ik al weer onderweg. Ik had gehoopt in het volgende dorpje mijn Cafe con Leche met CHoc. Croissant te eten. Maar helaas, alles nog gesloten. Dan maar door. Ik kwam langs de Monesterie van xxxx waar je wijn uit de fontein kon tappen. Ja Fien, dat sprak me wel aan. Alleen zo vroeg kwamen er alleen nog maar een paar druppeltjes uit. IK had mijn bidon al leeg gemaakt, jammer dus. Dan maar door naar Los Arcos, waar ik had afgesproken. Om 11.00 uur al aanwezig, dus weer te vroeg. Dan maar aan de Cafe con Lache, ja, je raad het al met mijn choc. Croissant. Eigenlijk is hert meer een Choc. Saucijzenbroodje. Dan wel een grote! Om hier niet al aan de wijn te gaan heb ik besloten maar dor te lopen naar Viana. Kwam in Los Arcos met twee Spaanse mensen uit gesprek. Een jonge Dame uit Madrid en een jongeman uit Tenerife. Zij liepen gemiddeld 40/50 km per dag. Dat was we net iets te gortig. Ik moet wel zeggen dat hun tempo wat lager lag dan de meine, dus ging ik, ondertussen al de Vliegende Hollander genoemd, maar door. Om 14,45 uur kwam ik in Viana aan. IK had toen 40,5 km gewandeld. Door een prachtig landsschap gelopen. Hoogvlakte, zon, een weinig wind, wat wel heel welkom was. Anders is het echt niet te doen. Na ingecheckt te zijn in de Albegue na het douchen maar weer een terrasje opzoeken. Vooraf had ik niet gedachtr dat dit ook bij de PELGRIMSTOCHT kon behoren. Mij, bevalt het in ieder geval wel. Daar in gesprek met een Peruaanse dame, een Italiaan en een 86 jarige Amerikaan. Hij vertelde mij dat hij direct bij aankomst vis een GPS apparaatje aan zijn zoon in Amerika liet weten waar hij was. Deze man ben ik nog een aantal keren tegen gekomen. Hij was altijd zeer op weg om zijn kilometers te kunnen maken
Toen ik ´s avonds naar buiten ging om ergens iets te gaan eten liep ik tegen een Engelsman op. Ik vroeg, moet jij ook nog eten, hetgeen positief werd beantwoord. Wij dus samen op zoen naar een leuke stek. Een heerlijk 3/gangen menu incl wijnvoor nog geen tientje. Extra nog een fles heerlijke witte Rioja wijn besteld. Deze was nog niet opgegaan, dus mee naar de Albergue. Daar met een paar mensen deze soldaat gemaakt.
Maandag 5 mei. Deze morgen voor het eerst een echt ontbijt gehad. Lekkere Jus ´d orange. Brood uit de toaster, jam, andere zoetigheden zoals cakes. Op naar La Grogno, de stad van de RIOJA. Om 08,15 uur op pad. Dat was dus laat. Omdat de afstand maar kort was, maar 9km, was ik al om 10.00 uur in de stad. Ik op zoek naar een Albergue. Normaal gaan deze pas open om 12.00 of nog iets later. Gelukkig was de deur open en kon ik inchecken. Ik had dus verder de gehele dag om heerlijk rond te lopen- Eerste door een hele lange, moderne winkelstraat. Aan het eind een Bar, eigenlijk een café, weer het gebruikelijke ontbijt. Ja Rietje, meer heb ik niet nodig. Ondanks de vele calorie die ik verbruik. Later nog een sort TAPAZ broodje met ei en nog meer andere lekkere dingen ertussen samen met een kop Cafe con Leche voor maar 2,50 Euro. Niet te geloven. DIE Bar alleen maar vol met vrouwen.
Later kwam ik terecht op een soort RAMBLAS, Avenida de la Paz. Wat een sfeer Toen naar op zoek naar een plek waar ik gebruik kon maken van een computer om mijn verhalen op mijn blog te zetten. Uiteindelijk kwam ik terecht bij de bibliotheek. Daar kon ik GRATIS tien minuten internetten. Toen de tijd bijna voorbij was en ik wilde opslaan was de tijd al voorbij. Weg alle tekst, weg inspiratie. IK vloek niet snel, maar toen wel. Uiteindelijk mocht ik van de Biblio man op een andere computer nog een uur mijn verhaal schrijven. Maar ja, een uur was voor mij te weinig. Onder tijddruk viel het niet mee. Ik heb toen 2 dagen kunnen wegschrijven, wat Julie al eerder hebben kunnen lezen.
Om 15,30 uur maar weer mezelf verwennen met Pinchos en lekkere wijnen. Wel een straf hoor tijdens deze pelgrimstocht. Ik loop altijd wel eerst even naar binnen om te kijken wat soort Pinchos ze hebben en of het er goed verzorgd uit ziet. Weer kom ik Roemeen ION tegen. Hij is getrouwd met een Franse vrouw en woont nu in Frankrijk. Heeft bij de Roemeense NAVI gewerkt en ook lang in Brussel gewerkt en gewoon. Een hele sympathiek en gezellige man. Op het terras een groot glas bier genomen ja je hoort het goed, om de eerste dorst te lessen. Ja en het kost ook nog eens drie keer niets. Ongelofelijk. Daarbij een groot stuk stokbrood met heerlijke Jamon Serano. Uiteindelijk om 21,30 uur maar weer naar bed. We moeten zo wie zo uiterlijk om 22.00 uur binnen zijn. Dan gaat gewoon de deur op slot. Als ik dan om 21,30 uur op de zaal kom ligt 90 % al te slapen.
Dinsdag 6 mei, van Logrogno naar Najera. 29,4 km. Om 06,45 uur was ik al weer onderweg. Wat moet je anders als iedereen al weg is. Blijven liggen, nee dat lukt niet meer. Vandaag geheel bewolkt weer, toch maar geen jack aan want de temperatuurt viel wel mee. Een klein windje in de rug, dus die voel je niet zo. Lucia, de eerste OSBORNE Stier ben ik al weer tegengekomen. Om 12,45 uur was ik al weer in Najera. Veel te vroeg dus. Maar ik loop zo hard, tussen de 5,5 km en 5,9 km per uur, Ook hier weer de 86 jarige Amerikaan. Ook noig een tijd met een Italiaan opgelopen die in april 65 jaar is geworden. De Albergue waar ik ga overnachten is geheel gratis. Je mag wel een donatie doen. Alles wat eenvoudiger maar wel schoon. Najera, een leuk stadje aan de rivier. een Kleine winkelstraat. Zit heerlijk op het terras. Menu Pellegrino met mooie wijn voor `weer` slechts 10,00 Euro. Een prachtige slade met tonijn, olijven, tomaat, ei en heerlijk azijnen en olie. Daarnaast gegrilde aubergine in kaas en patat. Helaas ontbreekt onze fritessaus- mayonaise.
Wat nu zo leuk is, iedere dag ontmoet je weer andere mensen. Of sta je voor nieuwe verassingen. Waar je loopt, waar je slaapt, waar je eet, zijn de wijntjes lekker. Wat ik al zei, na het wandelen toch maar eerst een `groot`glas bier. Tijhden de lunch schuift John David aan. Een gepensioneerden Gierig uit Amerika. Dat klikte vanaf het begin. En ja, ook ION de Roemeen schuift weer aan en later nog twee Amerikanen. Later nog wat gewandeld in het dorp. Gedineerd met ION samen met twee jonge mensen uit Bussum. DE eerste Nederlanders. Hoewel, van horen zeggen, lopen er erg veel Nederlanders nu de CAMINO. Was erg gezellig. Daarna ook nog buiten op het terras heerlijk zitten kletsen over van alles en nog wa
Woensdag 7 mei, vertrek om 07.00 uur via Santo Domingo de la Calzade naar Granon. 28km. Na 500 meter al de Bar voor het gebruikelijke ontbijt. Ik heb nu twee keer een ontbijt genomen in een Albergue, maar dat nooit meer. Wat toast, jam,, een pakje jus d´orange. Het is prachtig helder weer. Tot op heden boffen we enorm met het weer. Rond 10.00 uur komt ik in Ciruena aan. Een dorpje met een grote golfbaan. Een geheel nieuw opgezet dorp met alleen maar moderne huizen. Helemaal niemand te bekennen. Een echte spookstad. Volgens mij woonde er niemand. Beangstigend.
Even na het verlaten van deze spookstad stond er een Duitse bus. Een groep Duisters stappen uit en lopen met rugzak en stok dus ook de Camino, de laatste 8 km naar het volgende plaatsje. Slenterend met gem. 3 km per uur. Daar stappen ze volgens mij weer in de bus om naar een hotel te gaan. Ik heb me laten vertellen dat zulke reizen daar enorm populair zijn .
Aankomst in Granon om 12,45 uur. De 28km gingen me goed af, zoals alle afstanden tot op heden. Er zo een enorme drang om te lopen, soms gun ikme de tijd niet om te stoppen, hoewel ik wel stop om foto´s te maken. De natuur is iedere keer weer zo verschillend, zooooo mooi. Dit kun je alleen alleen maar meemaken wanneer je wandelt. Men name het ook terugkijken is zo mooi. Zeker met bepaalde lichtvallen van de ochtend. Hier overnacht ik in het Hospital de Peregrinos San Juan Bautista. Onderdel van een grote kerk. Heel basis, maar wat een emotie. Matjes op de vloer, zeer eenvoudige douches, gezamenlijk eten en ontbijten. Beetje Commune achtig. GRATIS: Je mag wel doneren. Dit alles wordt gerund door vrijwilligers, welke max. 2 tot 3 weken dit doen. Het licht in een klein dorpje ook vol sfeer. Weer een kleine bar met terrasje, heerlijk in de zon. Omdat ik weer zo vroeg was bestelde ik maar een fles witte wijn met wat olijven. Voor ik het wist was deze leeg. Volgens mij was het een LOW ALCOHOL wijn. Even later kwam Mark, een Hollander aanschuiven en even later zijn 2 vrienden uit Wales. Daarbij werd er zulke fantstische Blues muziek ten gehore gebracht. TOP! Op een gegeven moment kwam een gitaar te voorschijn en werd er gespeeld en gezongen. De volgende dag had ik echt een OFF DAY, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar zo super gezellig, zo van die dag genoten.
Het leuke is dat je overal een Pelgrimsstempel krijgt. Alleen niet in dit zgn. Hospital. Hier werd je verwelkomt met een dikke knuffel. Ik moet zeggen dat me dat beter bevalt dan een stempel. Alleen een stempel blijft tastbaar. Ook al een paar dagen kom ik een bejaard Frans stel tegen. Zo van rond de 65 jr. (hum) Die beginnen echt heel vroeg en komen laat aan. Ze maken wel de kilometers. De man bleek oenoloog te zijn, dus ook in de wijnbranche gewerkt te hebben. Hele sympathieke mensen. Ik had wel de indruk dat het voor de vrouw een echte marathon is.
Voor het gezamenlijk eten (50 man) in het Hospital de Peregrinos San Juan Bautista was er een korte kerkdienst speciaal voor de Pellegrino’s. Het leuke was dat een Camino loper voor ons gekookt heeft, wel met de ingrediënten welke hem waren aangereikte. Prachtig. Daarna gingen we met z’n allen naar de kapel. Daar werd een kaars doorgegeven en een ieder moest zijn verhaal vertellen wat de motivatie was om de Camino Saantiago de Compostella te doen. Heel indrukwekkend. Daarna je buurman/vrouw te wensen voor de Camino.
Na een heerlijk gezamenlijk ontbijt, allemaal nog steeds in de Hospital de Peregrinos San Juan Bautista Vertrok ik donderdag 8 mei om 07,35 uur naar VillaFranca. Totaal 27 km.
Ook weer door een prachtige omgeving. Heel weids. Het was wel zwaar, maar de reden is wel bekend.
Volgende keer weer voldoende stof om te schrijven. Groeten, Aad