verslag tm zat. 29 aug.
Blijf op de hoogte en volg Aad
29 Augustus 2015 | Spanje, Santa Cruz de Bezana
Verslag van 25 aug. tot zat. 29 aug.
Lieve mensen,
Dinsdag 25 aug.
Wat een fijne reacties mag ik van jullie ontvangen. Voor mij is het echt GEEN wedstrijd, maar of ik ben een jaartje ouder geworden of het parkoers is veel zwaarder. Beide beweringen kloppen. Vandaag dinsdag 25 aug. Ben ik om 07.00 uur van start gegaan. Wat was het een feest gisteren. De dame van de Albergue had tegen mij gezegd dat vanwege het vuurwerk de deur om 23,30uur zou sluiten. Mooi niet, ik was daar om 23,15 uur en de deur was gewoon gesloten. Ik dacht wat nu, al mijn spullen liggen daar. Ik flink op de deur rammelen en na zeker toen minuten (toen was de nodige stress al echt aanwezig bij mij, hoorde ik wat beweging en ging de deur uiteindelijk open. Iedereen al in diepe slaap, want het zijn "echte" pelgrims. (?)
Nog even terugkomen op gisteravond. Ik was nog even ter afsluiting naar een bar, waar ik 's middags al een heerlijk glas rosé had gedronken, om een afzakkertje te halen. Eigenlijk was dat niet meer nodig maar ik wist dat men daar WiFi hadden. Ik wilde mijn verhaal op het blog zetten. Toen was mijn accu leeg. Ik balen dus. Ik had gelukkig de code. Dus vanochtend, 07.00 uur vertrek naar Pobena, een werkelijk prachtige lokatie aan de kust waar onze Albergue was gevestigd, toch nog even langs de bar. Ik daar dus om 07.10 uur mijn bericht/ verhaal downloaden op de website waarbenjij.nu. want de WiFi werkte wel. Toen op pad. Gelukkig was het een Redelijk vlak traject. Ik was gelijk weer helemaal in vorm. Wat een mooi gevoel van zelfvertrouwen. Na twee dagen met wat bewolking nu de gehele dag stralende zon. Mooi, maar niet voor mij. Na 29 km. Was ik op plaats van bestemming; badplaatsje Pobena. Totaal 29 km. gelopen. Ik had er nog wel 10 km. Kunnen lopen, heerlijk,zo een gevoel. Je voelt je gelijk weer een jonge hond. Maar ja, straks na weer een paar stevige heuvels zal ik wel anders klinken.
Een klein Albergue, maar ik was er al om 13,10 uur dus bijna eerste in de rij. De Albergue ging pas open om15.00 uur. Na mijn rugzak neergezet te hebben ben ik op zoek naar een bar gegaan. Al heeeeel snel een gevonden. Een mooi glas rosé en een kleine Pinchos, moest ik € 1,49 afrekenen. Daar kun je wel snel dronken van worden. Eerst dacht ik daar te gaan lunchen, want ik moest toch tot 15,00 uur wachten. Toch zei mijn onderbuikgevoel dat ik rond 14,00 uur maar eens moest gaan kijken en ja hoor ze waren zojuist begonnen met pelgrims binnen laten. Ze hadden 40 plaatsen en dat kan wel eens te weinig zijn voor de aanvraag. Dus ik al snel binnen en blij.
Wat schetst mijn verbazing, een uur later kwam mijn Ierse vriend John (ondertussen geworden) binnen. Wat een mooi moment. Ik had al gedoucht, toch maar gelijk naar de bar, waar ik net vandaag kwam, gegaan om samen een mooi glas verdejo met echt heerlijke olijven te drinken. Nu 16,37 uur is John naar de Albergue gegaan om te douchen en om te kleden. Om 18,00 uur afgesproken om samen ergens wat te gaan eten.
Uiteindelijk zijn we in dezelfde bar gaan eten. Zij hadden daar ook een restaurant gedeelte. Ohhhh wat hebben daar lekker gegeten. Een All- in 3 gangen menu kostte daar € 10,00 incl. Een fles wijn. Ik wilde een echt lekkere wijn hebben, toen kreeg ik een mooie Rioja crianza aangeboden voor € 6.00 extra per fles. Ohhhh wat was het genieten.
Na eerst heerlijk geslapen te hebben zonder gesnurk van anderen (ik. Weet niet of men van mij last hebben gehad) werd ik om 06,15 uur wakker. Ik heb het over woensdag 26 aug. Ik had afgesproken met mijn ( ondertussen) Ierse vriend John om rond 07,00 uur te vertrekken. Het was 07,02 uur. Eerst een verschrikkelijk lange stenen trap omhoog om op de bergenrif te komen. Ik was al gelijk weer toe aan een rustpauze. Het was een goedE dag voor mij. Ondanks dat John wat sneller loop dan ik hebben we de gehele periode samen opgelopen. Het gaat met mij steeds beter. Soms moest John wat achterblijven. (Jeanette, het is echt geen wedstrijd hoor!) ondanks dat dit traject aangegeven was als een vlakke route waren er heel wat hoogte verschillen. We zouden naar Castro Urdiales lopen, zo'n 24 km. Maar we waren er al zo vroeg dat we besloten nog 8 km. Verder te lopen naar een volgende plaatsje. Ik moet wel zeggen; wat was Castro Urdiales een gezellige badplaats. Zoveel sfeer, mooie huizen, echt top. Alleen we vonden het te vroeg om te stoppen. (+/- 12,00 uur.) ons doel was het plaatsje Islares, zo'n 8 km. verder. De route was op bepaalde gedeelten zooooo mooi. Echt lopend op de rand van de wereld. Zulke mooie uitzichten op de zee. Je begeeft je op dat moment in/op een wereld welke normaal niet als gewoon gevonden wordt.
In Islares, een kleine Albergue met 22 plaatsen. We waren op tijd, dus plaats voor ons. Na gedoucht en ingericht te hebben zochten we lokale bar op. Echt lekkere witte wijn, verdejo, voor 1 euro per glas. We hebben er toen nog maar één of zoiets genomen. Even verder op verkenning gegaan om te kijken waarde vanavond konden gaan eten. Alle restaurants, toch een 5 tal, ging de keuken pas weer open om 20,00 en 21.00 uur. Te weten dat bij de Albergue 22.00 uur echt sluitingstijd. Dus dat wordt alleen maar gehaast eten met mooie wijn. Toen stelde mij vriend John bij de supermarkt wat inkopen te doen. Ik zei: ok, maar ik ga toch wat later naar het restaurant. Hij had ook een mooie rosé meegenomen en uiteindelijk hebben we samen du Vin, du pain en du fromage in de Albergue gegeten. Had ook zeker zijn scharme. Het is nu 20.38 uur en ga nog even een afzakkertje halen in de lokale bar.
Omdat we iets langer hebben doorgelopen Ontmoet je weer kompleet andere mensen.
Woensdag 26 aug.
?????? Ik weet het even niet meer. Ik moet eigenlijk iedere dag mijn verhaal schrijven.
Donderdag 27aug.
Ons doel was Santona, een prachtig vissersdorpje, waar we 'avonds, John, Gianna uit Tjechoslovakije en ik zo heerlijk bij een echt visrestaurant gegeten. Het was wel duurder dan de menu de Peregrino (3gangen incl. Ongelimiteerd wijn voor€10,00) ik heb daar tonijn gegeten, nog NOOIT zo lekker. Maar ook zoooo gezellig.
We hadden afgesproken dat we route over de gewone weg zouden menen. Want we hadden niet zo veel zin in de vele stijgingen? En toch gingen we per abuis, de lange route nemen. Dat hebben we geweten. Herhaald zeker10 km gescheeld. Want daar hadden we wel zin in. De route was slecht aangegeven en dachten de goede route te hebben. Op een gegeven moment zeg. Ik tegen John, Het lijkt wel de weg naar Madrid. Nog geen 5 minuten later kwamen er twee personen naar ons toe met de vrAg,lopen jullie de Camino naar Santiago de Compostela? Wij zeiden in koor, jaaaaa. Dan moeten jullie helemaal terug en bij de rotonde naar links.
Vrijdag 28 aug. Vrij laat begonnen we aan de tocht. We hadden ons een beetje verslapen. Het was Halfbewolkt. We zouden zo'n 24 km. lopen van Santona naar Güermes. Uiteindelijk werden het er 26. Ik dacht een makkie, maar het was toch zwaar. Weer veel heuvels en een kleine ongeplande omweg. We waren echte blij dat de Albergue hadden bereikt.
Een Prachtige Albergue op een heuvel. We werden er zeer gastvrij ontvangen met direct een glas water in de hand. Alles was zo georganiseerd. We kregen een heel verhaal, zijn levensloop, van de eigenaar, een voormalig priester. Alles klopte. Ik denk zo'n 50 man die er sliepen, en ook gezamenlijk mee hebben gegeten in de Albergue. Toen we overigens aankwamen in Güermes zijn we na het douchen met z'n zessen naar de bar gegaan, zo'n 1,5 km. Lopen. Dat waren, zeker op de terugweg, zware meters. De wijn was er heerlijk, de olijven, de schaal (echte) Chorizo met brood en de gezelligheid maakte de middag compleet. Op de terugweg nog een fles mooie Rioja meegenomen voor na het eten. Al snel was het laat.
Zaterdag 29 aug. Begon met Laaghangende bewolking, wel een heerlijk klimaat om te gaan lopen. Om 07.00 uur opgestaan, er was een ontbijt geserveerd voor iedereen en een ieder kon zelf bepalen wat men wilde betalen voor hetgeen aangeboden werd. Dat was goed, dus goed gedoneerd.
Er waren drie routes naar Santander. Wij, John en ik, hebben de mooiste en langste gekozen. Deze 16 km. Lange route ging helemaal "hoog" langs de kust. Een metertje van de rand. Oh, wat was dat een mooie tocht. Zo divers. Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt. Je waande je echt aan het einde van de wereld. Om bij Santander te komen moesten nog een overtocht van zo'n 5 km maken per boot. Was al heel leuk op zich zelf, echt zo'n lokale boot.
Ons einddoel was Santa Cruz de Bezana. Incl de boottocht hebben we ruim 31 km. Afgelegd. We kwamen aan, na een drink/eet tussenstop in Santander, om 14,30 uur. bij de Albergue welke om 15,00 uur open ging slechts 16 slaapplaatsen had. Wij waren de derde en vierde in de rij. Snel daarna waren allen bedden snel bezet. Dus degene die pech hadden moesten dan nog minimaal 5 km. Verder lopen. En dan maar hopen dat men daar nog wel plaats heeft. Deze Albergue is heel traditionel, gezellig ingericht. Ook hier kunnen eten, drinken en ontbijten en dan bepalen wat men hiervoor betalen wil. Nu ik dit schrijf zit ik met mijn Ierse vriend John in de bar aan de overkant. Vanavond eten we dus in de Albergue.
Tot de volgende keer, gr. Aad
Lieve mensen,
Dinsdag 25 aug.
Wat een fijne reacties mag ik van jullie ontvangen. Voor mij is het echt GEEN wedstrijd, maar of ik ben een jaartje ouder geworden of het parkoers is veel zwaarder. Beide beweringen kloppen. Vandaag dinsdag 25 aug. Ben ik om 07.00 uur van start gegaan. Wat was het een feest gisteren. De dame van de Albergue had tegen mij gezegd dat vanwege het vuurwerk de deur om 23,30uur zou sluiten. Mooi niet, ik was daar om 23,15 uur en de deur was gewoon gesloten. Ik dacht wat nu, al mijn spullen liggen daar. Ik flink op de deur rammelen en na zeker toen minuten (toen was de nodige stress al echt aanwezig bij mij, hoorde ik wat beweging en ging de deur uiteindelijk open. Iedereen al in diepe slaap, want het zijn "echte" pelgrims. (?)
Nog even terugkomen op gisteravond. Ik was nog even ter afsluiting naar een bar, waar ik 's middags al een heerlijk glas rosé had gedronken, om een afzakkertje te halen. Eigenlijk was dat niet meer nodig maar ik wist dat men daar WiFi hadden. Ik wilde mijn verhaal op het blog zetten. Toen was mijn accu leeg. Ik balen dus. Ik had gelukkig de code. Dus vanochtend, 07.00 uur vertrek naar Pobena, een werkelijk prachtige lokatie aan de kust waar onze Albergue was gevestigd, toch nog even langs de bar. Ik daar dus om 07.10 uur mijn bericht/ verhaal downloaden op de website waarbenjij.nu. want de WiFi werkte wel. Toen op pad. Gelukkig was het een Redelijk vlak traject. Ik was gelijk weer helemaal in vorm. Wat een mooi gevoel van zelfvertrouwen. Na twee dagen met wat bewolking nu de gehele dag stralende zon. Mooi, maar niet voor mij. Na 29 km. Was ik op plaats van bestemming; badplaatsje Pobena. Totaal 29 km. gelopen. Ik had er nog wel 10 km. Kunnen lopen, heerlijk,zo een gevoel. Je voelt je gelijk weer een jonge hond. Maar ja, straks na weer een paar stevige heuvels zal ik wel anders klinken.
Een klein Albergue, maar ik was er al om 13,10 uur dus bijna eerste in de rij. De Albergue ging pas open om15.00 uur. Na mijn rugzak neergezet te hebben ben ik op zoek naar een bar gegaan. Al heeeeel snel een gevonden. Een mooi glas rosé en een kleine Pinchos, moest ik € 1,49 afrekenen. Daar kun je wel snel dronken van worden. Eerst dacht ik daar te gaan lunchen, want ik moest toch tot 15,00 uur wachten. Toch zei mijn onderbuikgevoel dat ik rond 14,00 uur maar eens moest gaan kijken en ja hoor ze waren zojuist begonnen met pelgrims binnen laten. Ze hadden 40 plaatsen en dat kan wel eens te weinig zijn voor de aanvraag. Dus ik al snel binnen en blij.
Wat schetst mijn verbazing, een uur later kwam mijn Ierse vriend John (ondertussen geworden) binnen. Wat een mooi moment. Ik had al gedoucht, toch maar gelijk naar de bar, waar ik net vandaag kwam, gegaan om samen een mooi glas verdejo met echt heerlijke olijven te drinken. Nu 16,37 uur is John naar de Albergue gegaan om te douchen en om te kleden. Om 18,00 uur afgesproken om samen ergens wat te gaan eten.
Uiteindelijk zijn we in dezelfde bar gaan eten. Zij hadden daar ook een restaurant gedeelte. Ohhhh wat hebben daar lekker gegeten. Een All- in 3 gangen menu kostte daar € 10,00 incl. Een fles wijn. Ik wilde een echt lekkere wijn hebben, toen kreeg ik een mooie Rioja crianza aangeboden voor € 6.00 extra per fles. Ohhhh wat was het genieten.
Na eerst heerlijk geslapen te hebben zonder gesnurk van anderen (ik. Weet niet of men van mij last hebben gehad) werd ik om 06,15 uur wakker. Ik heb het over woensdag 26 aug. Ik had afgesproken met mijn ( ondertussen) Ierse vriend John om rond 07,00 uur te vertrekken. Het was 07,02 uur. Eerst een verschrikkelijk lange stenen trap omhoog om op de bergenrif te komen. Ik was al gelijk weer toe aan een rustpauze. Het was een goedE dag voor mij. Ondanks dat John wat sneller loop dan ik hebben we de gehele periode samen opgelopen. Het gaat met mij steeds beter. Soms moest John wat achterblijven. (Jeanette, het is echt geen wedstrijd hoor!) ondanks dat dit traject aangegeven was als een vlakke route waren er heel wat hoogte verschillen. We zouden naar Castro Urdiales lopen, zo'n 24 km. Maar we waren er al zo vroeg dat we besloten nog 8 km. Verder te lopen naar een volgende plaatsje. Ik moet wel zeggen; wat was Castro Urdiales een gezellige badplaats. Zoveel sfeer, mooie huizen, echt top. Alleen we vonden het te vroeg om te stoppen. (+/- 12,00 uur.) ons doel was het plaatsje Islares, zo'n 8 km. verder. De route was op bepaalde gedeelten zooooo mooi. Echt lopend op de rand van de wereld. Zulke mooie uitzichten op de zee. Je begeeft je op dat moment in/op een wereld welke normaal niet als gewoon gevonden wordt.
In Islares, een kleine Albergue met 22 plaatsen. We waren op tijd, dus plaats voor ons. Na gedoucht en ingericht te hebben zochten we lokale bar op. Echt lekkere witte wijn, verdejo, voor 1 euro per glas. We hebben er toen nog maar één of zoiets genomen. Even verder op verkenning gegaan om te kijken waarde vanavond konden gaan eten. Alle restaurants, toch een 5 tal, ging de keuken pas weer open om 20,00 en 21.00 uur. Te weten dat bij de Albergue 22.00 uur echt sluitingstijd. Dus dat wordt alleen maar gehaast eten met mooie wijn. Toen stelde mij vriend John bij de supermarkt wat inkopen te doen. Ik zei: ok, maar ik ga toch wat later naar het restaurant. Hij had ook een mooie rosé meegenomen en uiteindelijk hebben we samen du Vin, du pain en du fromage in de Albergue gegeten. Had ook zeker zijn scharme. Het is nu 20.38 uur en ga nog even een afzakkertje halen in de lokale bar.
Omdat we iets langer hebben doorgelopen Ontmoet je weer kompleet andere mensen.
Woensdag 26 aug.
?????? Ik weet het even niet meer. Ik moet eigenlijk iedere dag mijn verhaal schrijven.
Donderdag 27aug.
Ons doel was Santona, een prachtig vissersdorpje, waar we 'avonds, John, Gianna uit Tjechoslovakije en ik zo heerlijk bij een echt visrestaurant gegeten. Het was wel duurder dan de menu de Peregrino (3gangen incl. Ongelimiteerd wijn voor€10,00) ik heb daar tonijn gegeten, nog NOOIT zo lekker. Maar ook zoooo gezellig.
We hadden afgesproken dat we route over de gewone weg zouden menen. Want we hadden niet zo veel zin in de vele stijgingen? En toch gingen we per abuis, de lange route nemen. Dat hebben we geweten. Herhaald zeker10 km gescheeld. Want daar hadden we wel zin in. De route was slecht aangegeven en dachten de goede route te hebben. Op een gegeven moment zeg. Ik tegen John, Het lijkt wel de weg naar Madrid. Nog geen 5 minuten later kwamen er twee personen naar ons toe met de vrAg,lopen jullie de Camino naar Santiago de Compostela? Wij zeiden in koor, jaaaaa. Dan moeten jullie helemaal terug en bij de rotonde naar links.
Vrijdag 28 aug. Vrij laat begonnen we aan de tocht. We hadden ons een beetje verslapen. Het was Halfbewolkt. We zouden zo'n 24 km. lopen van Santona naar Güermes. Uiteindelijk werden het er 26. Ik dacht een makkie, maar het was toch zwaar. Weer veel heuvels en een kleine ongeplande omweg. We waren echte blij dat de Albergue hadden bereikt.
Een Prachtige Albergue op een heuvel. We werden er zeer gastvrij ontvangen met direct een glas water in de hand. Alles was zo georganiseerd. We kregen een heel verhaal, zijn levensloop, van de eigenaar, een voormalig priester. Alles klopte. Ik denk zo'n 50 man die er sliepen, en ook gezamenlijk mee hebben gegeten in de Albergue. Toen we overigens aankwamen in Güermes zijn we na het douchen met z'n zessen naar de bar gegaan, zo'n 1,5 km. Lopen. Dat waren, zeker op de terugweg, zware meters. De wijn was er heerlijk, de olijven, de schaal (echte) Chorizo met brood en de gezelligheid maakte de middag compleet. Op de terugweg nog een fles mooie Rioja meegenomen voor na het eten. Al snel was het laat.
Zaterdag 29 aug. Begon met Laaghangende bewolking, wel een heerlijk klimaat om te gaan lopen. Om 07.00 uur opgestaan, er was een ontbijt geserveerd voor iedereen en een ieder kon zelf bepalen wat men wilde betalen voor hetgeen aangeboden werd. Dat was goed, dus goed gedoneerd.
Er waren drie routes naar Santander. Wij, John en ik, hebben de mooiste en langste gekozen. Deze 16 km. Lange route ging helemaal "hoog" langs de kust. Een metertje van de rand. Oh, wat was dat een mooie tocht. Zo divers. Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt. Je waande je echt aan het einde van de wereld. Om bij Santander te komen moesten nog een overtocht van zo'n 5 km maken per boot. Was al heel leuk op zich zelf, echt zo'n lokale boot.
Ons einddoel was Santa Cruz de Bezana. Incl de boottocht hebben we ruim 31 km. Afgelegd. We kwamen aan, na een drink/eet tussenstop in Santander, om 14,30 uur. bij de Albergue welke om 15,00 uur open ging slechts 16 slaapplaatsen had. Wij waren de derde en vierde in de rij. Snel daarna waren allen bedden snel bezet. Dus degene die pech hadden moesten dan nog minimaal 5 km. Verder lopen. En dan maar hopen dat men daar nog wel plaats heeft. Deze Albergue is heel traditionel, gezellig ingericht. Ook hier kunnen eten, drinken en ontbijten en dan bepalen wat men hiervoor betalen wil. Nu ik dit schrijf zit ik met mijn Ierse vriend John in de bar aan de overkant. Vanavond eten we dus in de Albergue.
Tot de volgende keer, gr. Aad
-
29 Augustus 2015 - 19:05
Fernande:
Aad, man! Van avondmens naar ochtendmens! Zo zie je maar weer, waar een wil is, is een weg... (Naar Santiago de Compostella).
Fijn dat het in inmiddels beter gaat met het lopen. Houd vol!
Lieve groeten uit Voorschoten,
Fernande & Paul -
29 Augustus 2015 - 21:08
Merel:
Nou pap, wat een verhalen weer! Dat afzien tijdens het lopen wordt weer ruimschoots goedgemaakt in de bar met de nodige flessen wijn zo te horen. Op hoeveel km zit je nu van Santiago af?
Krijgen we ook nog wat foto's of lukt dat niet met uploaden?
Veel succes! Xx Merel -
30 Augustus 2015 - 09:27
Boukje Rekker:
Hi Aad, Na het lezen van de reactie van je dochter moest ik even lachen. Een mooie bijdehanter (?)reactie. Kids worden groot. Jammer dat je niet een mooie verzameling van de lekkere wijntjes in je rugtas kan meenemen om je fantastische ervaringen later nog eens na te proeven. Veel succes en nog een goede voortzetting van je mooie reis en bedankt dat we mee kunnen genieten van je mooie belevenissen.
Groetjes Boukje en natuurlijk ook van rinke en de meiden.xx -
30 Augustus 2015 - 09:41
Rob Weeber:
Hoi Aad,
Wat late reactie, maar ik ben net terug uit de bergen.
Mooi verhaal en dito ervaring. Blijkt dus een andere tocht te zijn dan de traditionele route die je eerder hebt gelopen. Als ik het goed begrijp, dan zou het lopen bijzaak moeten zijn. Het wordt tijd dat we later een alternatieve, culinaire Camino gaan hosten, namelijk de `Camvino`route. Als ik het allemaal zo lees, dan is dat alleen al een reis waard. Als we er ook gegarandeerde slaapplekken bij regelen, dan wordt het wel wat.
Geniet ervan. Ik begrijp je enthousiasme en deel het.
Gr. Rob -
31 Augustus 2015 - 18:31
Yvonne :
Beste Aad,
Zo te horen heb je het goed naar je zin.
Je kunt het gezellig verwoorden.
We vinden het knap dat je ondanks de hoogteverschillen toch nog zoveel
kilometers af kunt leggen.
Leuk voor je dat je gezellige mensen tegenkomt, dat loopt toch een stuk prettiger zo samen.
Wij wensen je nog veel loopplezier en wachten weer op je volgende verslagje!
Groetjes Rob en Yvonne -
31 Augustus 2015 - 19:24
Carla:
Hallo Aad, je hebt het inmiddels prima naar je zin, zo te lezen. Als jij op tijd krijgt je wijntje, loop je volgens mij als een treintje, haha. Zo mooi toen je schreef in Islares ' ...... echt lekkere witte wijn, verdejo, voor 1 euro per glas. We hebben er toen nog maar ' één of zoiets' genomen'. Soit!
Wij hadden vorige week ook een Rioja Crianza, maar die was niet echt lekker helaas. Veel te scherp. De lekkerste houden ze voor zichzelf, denk ik.
Wij wensen je nog veel wandelplezier met je (inmiddels) vriend John en geniet van de vele mooie uitzichten.
Groeten van Fred en Carla
-
31 Augustus 2015 - 21:13
Rene:
Top: "We hebben er toen nog maar één of zoiets genomen". Veel succes! -
02 September 2015 - 11:26
Jeannette:
Nou Aad, zo te horen vermaak je je wel he, ondanks dat de tocht soms behoorlijk zwaar is.
Leuk dat je zo optrekt met John. En in hem heb je een goede "drinkebroeder" gevonden want die Ieren lusten ze ook graag he ! Zou de tocht daarom soms wat erg zwaar zijn.....? :-)
Heb net een heerlijke week bij Luus gehad met mooi weer en het was zoals altijd weer heel erg gezellig !!
Aad geniet er van en nog veel sterkte hoor. Groetjes, Jeannette
-
04 September 2015 - 18:57
Riet:
Hoi Aad, met veel plezier jouw verhaal gelezen.
En daarna de berichten van jouw fanclub. Aad, ik
bang dat ze jou al door hebben. Camvino, je moet
er maar op komen. Maar goed, zolang je maar lol hebt.
Veel loopplezier en succes! Ik kijk alweer uit naar
jouw volgende verhaal! Bon Camino.. eh....Camvino!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
