verhaal van vrijdag 2 sept t/m maandag 5 sept

Vrijdag 2 September. Van Santarém naar onbekend plekje. 28,5 km.
Om 07,45 Uur vertrokken. De Hostel was werkelijk TOP. Moest € 15,00 betalen maar was het Dubbel en dwars waard. 'S ochtends een perfect ontbijt met allies erop en eraan. Schoon, sfeervol, gewoon zoals ik het ook zou doen. Eigenlijk was het Te laat om Te gaan lopen. 07,30 uur. Het zou 40 garden worden en dat hebben we gemerkt. Het eerst gedeelte ging over glooiend terrein met redelijk wat schaduw. Rond 10,30 uur ging het over in wat ruiger terrein zonder enige schaduw bescherming. Veel hoogte verschillen, maar nog erger die warmte. Ieder uur, wanneer we een bar tegen kwamen even naar binnen. Uitrusten en wat anders drinken dan het saaie water. Ik heb zeker minimaal 3 liter vocht gedronken.

Eigenlijk moet je tussen 12.00 en 15.00 uur niet lopen. Het was echt niet te doen. Ik deed het wel, maar doe het noooooit meer. Ben zelf gestruikeld, misschien door concentratie verlies. 40 graden is zoooooo heet. Ik begrijp nu de mensen die in de woestijn hun spullen achterlaten om hun "mogelijke" doel te bereiken. Om 13.00 uur kwam ik, na een werkelijk onmogelijkheid met enorm hoogteverschil een weg tegen, met een bushokje. Ik heb hier minimaal een uur op de bank gelegen om tot rust te komen. Ik had het op dat moment echt even gehad. Ik.

Sprak al een tijdje over "wij/we". In de Albergue sliep ook een Italiaan, Sergio, uit Milaan. Hij was al wat eerder vertrokken, maar Gaanderweg liep ik op hem in. We hebben toen een heel stuk samen opgelopen. Hij liep bergopwaarts wat sneller en ik bergafwaarts . Ging prima zo. Toen ik lag te rusten kwam de Italiaan langs. Hij had gelunched waar ik geen trek in had. Toen ben ik maar weer op pad gegaan. Het was toen 14,30 uur. Ik dacht de hitten is nu wel voorbij. DUS niet. Met name die hitte doet je de das om. Ennnnn, geen schaduw. Killing.

Onderweg, in the middle of knowware, was er een soort uitstalling met allemaal vlaggen en foto's. We werden aangehouden door een oude man die daar bij hoorde. Hij begon een heel verhaal te houden waar ik echt niets van begreep. In Spanje kon ik nog aardig communiceren maar van het Portugees begrijp ik helemaal niets. Iedere keer denk ik dat men "Oostblok" taal spreekt. De man wilde met mij op de foto en ik moest deze naar hem toe mailen. En ja, toen we wilden weglopen vroeg de man een kleine donatie, wat we hem graag hebben gegeven.

Na 28,5 km. Kwamen we aan bij een soort sportcomplex met waterpartij en reataurant. Zag er echt heel mooi uit. 200 meter daarvoor zag ik al dat ze daar een Albergue hadden. Het lag even voorbij Amiais de Baixo. Mijn Italiaanse vriend wilde nog 6 km. door om de volgende dag iets minder dan de 37 km te lopen. Bij mij was het kaarsje echt uit en besloot hier te blijven. Waar haalt die kleine Italiaan de energie vandaan. Beginnen de jaren toch mee te tellen?

De Albergue was onderdeel van het hypermoderne complex. Ik moest wel € 7,50 afrekenen. Schoon, nieuw, prachtige douches etc. Ik was blij hier te zijn gestopt. Ik kon het paviljoen prima eten. Het eten met een halve liter lekkere wijn, slechts € 8,50.
Niet echt goedkoop, maar ja, je kreeg er wel wat voor. Ha.ha.ha.

Het is nu 22.00 uur en ga slapen. Ik probeer rond 06.00 uur te gaan lopen en rond 12.00 uur echt een siësta van 2 uur te gaan houden. Of het lukt is een 2e. Maar ja, als je niets pland, gebeurt er ook niets.

Zaterdag 3 september. Van (bijna) Amiais de Baixo op weg naar Fatima. Ongeveer 32 km.
Om 07.00 uur op pad. Het was weer zeer heuvelachtig gebied. Het eerste gedeelte gelukkig wat schaduw door bomen. Vanaf 10,30 uur geen beschutting weer meer warmmmmmte. Rond 40 graden. Om 11,00 uur forse pauze genomen. Het was anders niet te doen. Toch maar weer op pad. Het nadeel van deze Camino is dat je wel de afstanden moet lopen omdat er tussendoor geen overnachtingsplaatsen zijn. Om 13.00 uur weer gestopt, aan de kant van de weg in de schaduw gaan liggen. Het leek wel of mijn benen verzuurd waren. Ik kon niet verder. Zeker een uur gelegen.

Uiteindelijk weer gaan lopen. Om 15.00 uur bij bar, restaurant zeker 2.00 uur gezeten en veel gedronken. Icetea en cola om de warmte periode voorbij te laten gaan. Er kwam gelukkig wel wat meer wind opzetten. De NATUR was echt mooi, maar ik had er echt geen "oog" voor.

Uiteindelijk 19.00 uur in Fatima aangekomen. Al snel een Albergue gevonden. Op de zaal koste € 15.00 per dag en een eigen kamer € 20,00 per dag. Daar dus maar voor gekozen. Wel op de bovenste verdieping, maar aan warmte ben ik wel een "beetje" gewend.

De eigenaar van de Albergue vertelde dat er een Grote processie op het Fatima complex zou zijn. Ik dus er naar toe. Want hoort wel bij de Pelgrims gedachte. Duizenden mensen met allemaal kaarsjes aan. Het was 21,30 uur. Na een half uur had ik het wel gezien. Temeer dat ik nog iets moest gaan eten.

Mijzelf verplicht ergens te gaan eten. Ik had helemaal geen trek. Ook de middag niets kunnen eten. Behalve een heerlijke Nectarine. Die koop ik nog wel eens onderweg. . Ik heb een steak Aux poivre, wat ik graag mag eten, besteld. Het was een prachtig stuk vlees. Ik heb met lange tanden een zesde ervan op kunnen eten. Ook zo weinig van de frietjes. De salade heb ik wel kunnen verorberen.

Wat ook zo op valt is, dat ik zeker 3 ltr. vocht naar binnenslurp en niet naar de toilet moet. Al 2 dagen niet. Om 22,30 uur doodmoe en uitgeteld naar bed.

Zondag 4 september. Geen wekker gezet.
Een vrije dag genomen. Eerst was ik van plan om van Fatima naar de kust te gaan lopen en de volgende dag terug om mij route te vervolgen. Ik heb nu maar besloten met de bus naar Nazaré te gaan, waar we o.a. zulke goede "vis" herinneringen aan hebben van 2 jaar geleden. Tegelijkertijd kunnen mijn benen tot rust komen. Het probleem is echt de hitte, weinig tot geen schaduw en de vele heuvels. Deze dag dus geen last van. Helaas gingen er maar 2 x die dag een bus naar Nazaré. 08,30 uur en 13,45 uur. Die vroege ging ik dus niet redden. Het nadeel was dat de laatste terugrit om 18,30 uur ging. Dus ik had niet zo veel tijd. Besloten toch maar te doen.

Tijd om mijn email accounts te installeren op mijn nieuwe telefoon. Was niet echt eenvoudig omdat ik de instellingen niet uit mijn hoofd weet. Veel uitproberen. Maar na veel geduld, uiteindelijk gelukt. (4x)

Misschien heel Portugees, de bus kwam pas een uur later. Dus nog minder tijd om in Nazaré te besteden. De tocht ernaar toe duurde ook 50 min. Maar om alleen maar in Fatima te blijven en op terrasjes te gaan zitten is het ook niet. Ook niet met "non" alcoholische dranken. Ik drink redelijk wat Radler citroen. Smaak MET TOCH WAT PIT.

In het vissersplaatsje Nazaré was het veel drukker dan twee jaar geleden, dat wij daar waren. Wel 3 weken later in de maand. Ik op zoek naar ons bekende visrestaurant. En gevonden. Daar een heerlijk Fischermanns fisch stew besteld. Een hele grote bak met diverse soorten vis. Daarbij ook maar een mooie fles witte wijn besteld. Deze is niet helemaal leeg gegaan, dus maar mee in de bus genomen. Ik had op de kamer nog een half, half flesje stevige rode wijn staan. Uiteindelijk de witte maar met de rode in een fles gedaan en deze in mijn rugzak gedaan. Komt misschien altijd nog van pas. De "mix" smaak was overigens heerlijk.

Bij terugkomst in Fatima nog even rondgelopen en een colaatje gedronken en toen maar bijtijds naar bed gegaan. 22.00 uur. Ik drink overigens maar relatief erg weinig wijn. Veeeel water, maar daar wordt je ook zo flauw van.

De wekker om 05.50 uur gezet. Het zou de volgende dag 39graden worden, dus dan maar vroeg beginnen.

Maandag 5 september. Om 06,30 uur op pad richting Tomar, om de oude route weer op te pakken. Een tocht van ongeveer 32 km, ook hier weer geen mogelijkheden om tussendoor te overnachten. Opvallend is dat ik al een paar dagen totaal geen Pelgrims heb gezien.

Ik had er goede zijn in. De zgn. rustdag had mij goed gedaan. Het eerste stuk wat glooiend terrein. Toen zeker een uur vlak terrein. Ik werd helemaal blij.


Rotswanden 2 uur zeer smal Iets gebeurd ben je echt aan de goden overgeleverd. Dus heel voorzichtig lopen. Tussen dien smalle paadjes heel warm? Ik liet echt zoals in de woestijn maar dan tussen bossages. Ook hier zonder schaduw.

Het was echt link. 10.00 uur bevond de zon weer goed te branden. 39 graden die dag.

Toen ik de dag begon hoopte ik dat ik snel iets te eten en een koffie con Leche kon krijgen. In Fatima was alles nog dicht. Dan maar hopen dat er snel een dorpje zouden passeren met een Cafe, Bar. Dat heeft tot 11.00 uur geduurd. Dus niet kunnen ontbijten. Gelukkig had ik van de Fischermanns Stew een stuk brood over wat ik in mij kleine rugzakje had gestopt. Dus dat kwam, weet ik uit ervaring, goed uit. Maar van al dat water wordt je ook niet vrolijk van. Moet ik even over nadenken of ik iets anders voor onderweg als drank mee moet nemen.

Ik moet zeggen dat ik het heel fijn vond ongeregeld een slok van mijn eigen blend wijn kon drinken. Alleen deze was wel erg warm geworden.

Onderweg, ongeveer 6 km. voor Tomar, een pad vol stijgingen en dalingen, moest ik wel om de paar honderd meter stoppen om bij te komen. Op een gegeven moment stopte ik in de schaduw bij een huis. Ik had niet veel water meer en het water was heel warm. Dus ook niet echt te drinken. Ik schreeuwde wat en floot op mijn vingers.
Als snel kwam er uit het geheel geblindeerde huis een man naar buiten. Hij gaf mij mij fris water en even later ook een nog een halve literfles water uit zijn koelkast. Zo aardig.

In volgde de originele Camino route, maar Hij adviseerde mij om een kilometer terug te gaan en dan de normale weg te nemen. Deze liep veel gemakkelijker en niet met zulke extreme hoogte verschillen. Dat dus maar gedaan, maar een kilometerheffing de hitte hetzelfde pad veel terug was mentaal flink zwaar.

Voor mijn gevlei geen spijt van gehad. Om 14,30 uur kwam ik uitendelijk ik Tomar aan en 32,5 km gelopen bij 39 graden. Saillant detail is dat mijn telefoon een piepend geluid gaf met de melding dat de batterij te warm was geworden. Kun je nagaan.

In Tomar aangekomen bij eerste bar een bier genomen. Even uitrusten. Dat heeft wel even geduurd. Ik kon het bijna niet opbrengen om nog 500 mtr. te lopen naar een Hostel toe. Maar ja, je moet wel! Een prima, moderne, schoon Hostel. € 15.00 per nacht incl beddengoed en ontbijt en binnen in het centrum.

Eerst gaan douchen. Ik wist niet dat een koude douche zo lekker kon zijn. Thuis verfoei ik het. Daarna 1,5 uur geslapen. Rond 17,30 uur toch maar het stadje verkennen. Het was nog zo warm en zo drukkend dat je beter maar ergen kon gaan zitten en een versnapering gaan nemen. In mijn geval op geterrasseerde het grote "kerk" plein een grote bier.

Toen het wat minder warm werd ben ik een beetje rond gaan lopen. Een interessant stadje waar ik maar niet naar de ruïnes ben gaan klimmen. In een achtergelegen straatje liep ik langs een goed uitziend restaurant. Hier maar naar binnengegaan en gegeten.

Eerst een Portugese wortelsoep en daarna naturel schnitzel met champignons, frites, rijst en salade en ijs toe. Uitstekend gegeten met een halve fles wijn en twee Mexicano's, (2 dubbele café solo) voor slechts € 12,70. En genoten!

Het was op het plein nog zo gezellig. Alle terrasjes vol hetgeen enorm uitnodigend werkte. Toch maar niet gedaan en om 23.00 uur Naar bed om morgen toch maar weer proberen om vroeg op te staan. De verwachting voor morgen, dinsdag is 42 graden. De Hostel eigenaar vertelde dat het de laatste jaren nog nooit zo warm (44,5gr) is geweest. Ik weet echt niet hoe ik morgen door moet komen want ik moet wel ruim 31 km. overbruggen.