17e, 18e, 19e, 20e en 21e wandeldag

17e wandeldag, donderdag 4 mei. Ik moet beginne te zeggen dat ik Fonetisch schrijf, ik heb geen zijn om na te denken of ik wel de juiste schrijfwijze handteer. excuses daarvoor. het gebeurt heel naturel, direct na het lopen.

Gisteravond nog met elkaar in de Albergue gedineerd. Ik kreeg 5 filet lapjes met salade, werkelijk zo veel. En ook mooie wijn daarbij. Na 3 filetlapjes heb ik mij gewonnen gegeven. na een ijsje zijn we bijtijds naar bed gegaan. Vannacht heeft niemand gesnurkt, was een feest.
Om 07.00 ben ik opgestaan. samen ontbeten. om 08.00 uur zijn we samen vertrokken naar Fuenterroble Het was licht bewolkt en 10 graden. Zeer aangenaam om te gaan. Ik ben samen met Richard in zijn tempo gegaan, het was heerlijk relext en heerlijk wandelweer. 10 gr. om 10.15 uur kwamen we in een klein dorpje en zochten een bar op voor een kopje koffie. Na een kilometer stelde ik voor om in mijn eigen tempo de volgende 12 km. te lopen naar onze volgende geplande Albergue. Onderweg zag ik regelmatig waterpartijen met kikkercpncerten 19 gr. Wordt 22 gr. om 13.00 uur was ik in Fuenterroble de Salvatierra, na 21 km. Al snel kwamen er Pelgrims binnenlopen welke ik vanochtend had gezien. Een jong stel welke ik gisteren voor het eerst had ontmoet, een Fransman en een Engelse kwamewn binne en ik zou vast onderzoek doen naar een bar. Al snel kwam ik een leuke bar tegen gelegen aan de weg waar iedereen langskomt naar de Albergue of nog verder wilden lopen. Het bleek een gouden greep, Het is een reunie geworden, omdat ik in een eerder stadium meer kilometers heb gelopen en anderen toch de laatste 3 dagen anders hebben ingedeeld nu toch weer samenkomen. Laus en Tonia uit Nederland, een stel uit Baskenland, een Iers stel, een oude Spanjaard en natuurlijk mijn Camino vriend de fotograaf uit Duitsland.
Sebastiaan en federica hadden aangegeven ook hier naar toe te lopen maar om 17.00 uur waren zij nog niet hier. we zitten met z'n allen op het terras, echt genieten, echt een feest. We kunnen in de Albergue eten. Uiteindelijk kwamen ook Christiaan en Federica naar onze Albergue. Bijna iedereen ging eten in de Albergue, welke echt door het Pelgrimsgenootschap werd beheerd. Heel veel oudheden had met daar liggen, heelmooi en interssant.
Nog niet verteld dat de laatste dagen we onderweg enorm veel heel klein vlinders zien in Goudgele/okerachtige kleuren. Heel mooi.
Ok, dit was het voor vandaag. Wel te rusten.

18e wandeldag, vrijdag 5 mei. van Feunterroble de Salvatierra naar Morille. 32 km.
Om 07.20 uur zijn we vertrokken. Het was bewolkt, veel wind en al een beetje beetje regen. Al snel bleek het prachtig weer te worden. De wolken ver weg en wind in de rug. Al snel trok de hemel open, dus heerlijk wandelweer. Prachtige vergezichten, alles zeer weids. Het was weer echt zo genieten. Als je het niet mee hebt gemaakt kun je het bijna niet begrijpen. Op een gegeven moment zagen we in de verte wat mensen staan. Later bleek dat Christine, een Franse dame welke we regelmatig tegenkwamen was gevallen. Twee spanjaarden hadden zich al ontfermt over haar. Christiaan, mijn camino vriend/ fotograaf is ook ziekenverzorger dus deed met haar wat oefeningen om te kijken of er iets erg ernstig aan de hand was. gelukkig niet, wel dacht CH. iets van gevoelige ribbren en schouxder spieren. De 2 Spanjaarden hebben eerst de Albergue gebeld, toen een taxi uiteindelijk heeft een pastoor van de kerk haar opgehaald. Wel moesten ze eerts naar de weg lopen omdat de auto niet op het pad konden rijden. Complimenten aan de 2 Spanjaarden. Wat leuk aan deez dag was dat we na 4 dagen weer met z.n vieren warten. Federica, Sebastiaan, Christiaan en mijzelf. Weer zoals vanouds. Onderweg kwamen we weer Iberico varkens in wild tegen. Zo leuk, kwamen al
s een gek aangerend. Prachtig en heel grappig om te zien. Op een gegeven moment kwamen ze mijn hand aflikken, helemaal geen angst.
Op een gegeven moment zo mooi weer. Even voor tienen begon het stevig te waaien. De hemel trok dicht.Hetw werd guur. We moesten toen een stevige heuvel nemen. Op top heuvel 1150 mtr. veranderde alles in een compleet ander andergebied
Ik dacht op een gegeven moment de top te hebben bereikt. Dus niet, ineens weer klimmen.
Echt bovengekomen moesten we nog een heel lang stuk over de graat lang lopen. Het was koud, enorme wind dus snel mijn windjack aangedaan. Dit vooral op advies van Christiaan. Hij zei, mijn voet is nu weer in order dus niet een verkoudheid erbij.
In een Bos-rotsachtige weg naar beneden. Rond 11.00 uur achter de berg zijn we in een redelijke luwte gestopt voor onze Lunch. Het bleef nog bewolkt en soms een kleine bui. Om 13.00 uur kwam de zon door, wij voelde dit als een beloning voor de laatste 5 km. Toen we in Moriile aankwamen, een dorpje met 250 inwoners op zoek naar de Albergue. Omdat er vrij veel pelgrims tijdens onze shift liepen en ik had gelezen dat de Albergue slechts 6 slaapplaatsen hat heb ik gisteren telefonisch 4 plaatsen geresveerd. Het is een beetje tegen mijn principes maar een beetje kans op een slaapplaats na 32 km. vond ik toch wel prechtig. Later bleek dat ze ook in een apart gebouw nog 24 slaapplaatsen hadden. We waren de eersten en al snel kwamen er aardig wat bekende pelgrims binnenlopen. Bij binnenlopen bedoel ik de bar waar we de sleutel van de Albergue moesten halen. Het was al gelijk feest. Op een geven moment kwam christine, de vrouw die was gevallen, binnen en bleek gelukkig niets ernstig gebeurd. De gezelligheid heeft niet opgehouden tot 22,30 uur. Met elkaar geborreld, gelachen en gegeten. Het was een grote familie. Dit is voor mij, maar niet alleen, een heel belangrijk onderdeel van de Camino. Morgen nog slechts 19 km. naar Salamanca, dus voldoende tijd om de prachtige, oude binnenstad te bekijken. Ik ga nu, 23.00 uur heerlijk slapen.

19e wandeldag, 6 Mei van Morille naar Salamanca, 19 km. Om 06.40 uur opgestaan om in de Albergue te ontbijten. Normaal gaat de bar van de Albergue pas om 09.00 uur open maar op verzoek gingen ze om 07.00 uur open. Daar hebben ze geen spijt van gehad want al snel was het volle bak, ook van mensen die in een dorpje 4 km. eerder zijn gestart en hier een koffie evt. met ontbijt kwamen nuttigen. Zelf zijn we om 08.00 uur vertrokken. Al snel gaf Christiaan aan dat maar alleen verder moest gaan want hij had toch weer last van zijn voet. Het was zo'n 9 graden. we starten redelijk laat omdat de afstand niet zo lang was. Gister na aankomst had het nog flink geregend. Vanochtend was er sprake van een stralende hemel. Omdat we naar Salamanca gingen, een redelijke grote stad en omdat de Albergue pas om 16,30 uur openging en we daar al om 21.00 uur binnen moesten zijn hebben we met elkaar 5 kamers geboekt in een Hostel. Vanaf het begin was liepen we in een prachtige omgeving en ook door het mooie licht kreeg je de mooiste uitzichten. Na ruim een uurtje kregen we een prachtig uitzicht op Salamanca. leek dichtbij maar duurde toch nog 2,5 uur voordat we in Salamanca aankwamen. Het was een prachtige, gemakkelijk gaanbare wandelweg. Onderweg kwam ik Laus en Tonia tegen en zoals gezegd kwamen we om 12.30 uur aan in Salamanca. Een prachtig uitzicht op de Cathedraal. Het was best wel druk en gezellig. Het mooie weer droeg daar natuurlijk ook wel aan bij. Mijn internetverbing met mijn Spaanse chip werkte ineens niet meer dus ik kon ook niet opzoeken waar ons Hostel lag. Dus maar eerst naar de Tourist Information. Daar een plattegrond gekregen een uitgelegd waar ons Hostel lag. Een prima Hostel, modern, schoon en ruim. Eerst maar heerlijk, iets langer, gedoucht. Omgekleed en naar het centrum gegaan. Ik wilde alleen gaan anders loop je maar achter elkaar aan en een ieder heeft toch zijn eigen interesse. Christiaan, hoorde ik later via het internet van Carrefour, dat hij heerlijk op zijn bed is gaan liggen. Ik heerlijk rond geslenterd en zit nu op Plaza Mayor, ondertussen met minder zon en best aardig wat wind in mijn windjack op het terras mijn dagboek bij te houden. Het is nu ongeveer 18 graden. Ik weet nog niet hoe de middag/avond verder ingevuld gaat worden.

Het is weer een complete reunie geworden. De2 ieren en de fransoos. Federica en Sebastiaan. Christiaan, Laus en Tonia. Een Oostenrijker en Duitser. Weer zo leuk en gezellig We hebben een een tapaz tour gemaakt tot redelijk laat. Op het Plaza Mayor trad op een gegeven moment een ierse band op. Prachtig, speciaal voor de Ieren. Uiteidelijk Afscheid genomen van de Itraliaanse Federica die dinsdag weer terugvliegt naar Italie. Wel eerst met de bus naar madrid. Morgen vroeg opstaan want er staat een tocht van 37 km. Voor de boeg.
Mijn Camino vriend Christiaan blijft nog dag in Salamanca vanwege zijn voet. Ik hoorde zojuist dat hij maandag zijn voet gaat laten onderzoeken. In de Hostel aan sliep Christiaan In 2 min. gelijk Incl. gesnurk. Fijn hoor. Dus snel die oordoppen in. Het is nu 24.00 uur.

20e wandeldag, zondag 7 mei. Van Salamanca naar Cuba del Vino, zo'n 38 km. Om 07.10 uur op pad. Het was helder weer en 9 graden. Buiten luiddruchtige jongelui waarschijnlijk richting huis. Ik op zoek naar een bar voor een kopje koffie en iets te eten. Dus niet, ook in de volgende 3 dorpjes, alles gesloten. Ik had gelukkig gisteren een stokbrood gekocht dus verhongeren zal niet gebeuren. Allen de tijdschriftenkiosken waren al open. Onze route liep hoofdzakelijk door akkerland. weer even anders. Na 10 km kwam ik bij een dorpje en de route gaf aan niet langs de kerk te lopen. \ik dus even van de route af richting de kerk en toen kwam ik ineens Laus en Tonia tegen. Zij kwamenvan een geheel andere kant. Ook zij hebben een aangegeven route gevolgt. Samen op de plaza brood uit onze rugzak gehaald en op het bankje ons ontbijt genuttigd. Samen gelopen tot het volgende dorpje met vele bar's. Ja, allemaal dicht. Wij gevraagd of men een bar wisten die open was. Men verwees naar het eind van een straat, welke niet in de richting van onze route was. Daar had ik geen zin in dus ik alleen verder. Na zo'n 20 km. liep ons pad langs de autoweg, alleen maar een recht stuk. Niet storend maar op een gegeven moment wel saai. Het weer bleef heerlijk, met een klein windje in de rug. Zo'n 7 km. voor ons eindpunt
Kwam in de drie taxi dames (Duits en Oosterijks) tegen van zeker een week geleden. Zij lopen een klein gedeelte, meestal het laatste gedeelte van de dagroute. Tussendoor maken zij gebruik van "ander" vervoer. Ongeveer 10. Km voor en het eindpunt kwam ik de twee Ieren tegen en heb met hen het laatste stuk opgelopen. Onderweg nog even een stop gemaakt voor een stukje brood. Om14.45 uur zijn we aangekomen op de Plaats van bestemming. Omdat het dorpje maar totaal 18 slaapplaatsen had in de Albergues heb ik, tegen mijn principes, gisteren toch maar een bed gereserveerd. Want er zijn een groter aantal Pelgrims op pad.
Daar aangekomen ingecheckt, mijn rugzak bij mijn bed gezet en eerst bij het nabijgelegen terras van de bar een grote bier met olijven en even later een schaaltje paella besteld. Tijdens onze tocht zo'n 21 graden met lekker windje in de rug. Later zou het 27 gr. worden. Toen maar gaan douchen en mijn bed installeren. Een aantal bekenden ondertussen ook daar gearriveerd. Nu ook 5 mensen uit Australie. Ineens een geheel ander gespreksonderwerp. Toch maar even op bed een middagdutje gaan doen. Wel mijn wekker gezet want we zouden bij de ouders van de Albergue beheerders om 19.00 uur gaan eten. Dat was in de ruimnste zin een groot feest. Echt heerlijk gegeten met heerlijk eigen gemaakte wijn. Men produceerde 4500 flessen per jaar.
Zo een smaakvolle, krachtige wijn welke mij deed lijken aan wijnen uit het Spaanse TORO gebied. En deze werd volop geschonken. Een van de Autraliers vertelde dat hij al dagen 3 flessen wijn meedroeg die hij bij een proeverij had gekocht. Dat is 3 kilo (pufff). Allemaal meesjouwen. Hij wilde er wel vanaf en deed de suggestie, ga ze halen want de avond is nog laat. Zo gezegd, zo gedaan. Prachtige Rioja Crianza, mijn geliefde Ribuero del Douro en een uit Campo de Borja. Toen de vraag, hoe krijgen we de flessen open. Natuurlijk heeft Aad altijd een kurkentrekker bij zich. De wijnen waren zo lekker, ook de Albergue eigenaar stond te genieten. Het leuke van deze avond is dat op het laatst de gehele familie, zeker 4 generaties aanwezigwaren om met ons mee te genieten. Ik had het eerder over feest, ja het was een groot feest. 22.00 uur iedereen in ruste en ik nog even mijn verhaal op papier zetten. Nu, 22,45 uur ga ik ook maar slapen. Nu geen zin meer om mij verhalen te posten, dus dat zal morgen gebeuren. Nog even vermelden, buiten het voortreffelijke eten, de accomodatie was ook perfect. Welterusten.

21 wandeldag 8 mei van El Cubo de la Tierra del Vivo naar Zamora. 31,5 km.
Het is 10 gr, na een goed ontbijt wel met toast, geen brood, om 07.20 uur vertrokken. Het is helder weer, wel fris met een windje van voren. Na gisteren een verademing, een mooi open landschap met akkerbouw/graanvelden en wat bossages. Cuba del vino ontleent zijn naam aan de vele wijnbouw van vroeger. Na de druifluis in de 18e eeuw heeft men zich geconcentreerd op de landbouw, met een enkele uitzondering daargelaten. Gisteren kwamen we drie (taxi) dames tegen, die we al eerder waren tegengekomen, onder een grote boom lekker in de schaduw te genieten van de dag. Laus en Tonia liepen niet ver voor mij en ineens waren ze verdwenen. Ik dacht dacht dat ik een afslag gemist en tniet door centrumpje ben gelopen waar zij mogelijk koffie waren gaan drinken. Bleek later niet het geval. Op een gegeven moment was ik wat foto's aan het maken en wat impressies op mijn telefoon aan het schrijven zag ik twee mannen aankomen lopen die er redelijk de pas in hadden. Het bleken twee Fransen te zijn die ik meer dan 2 weken niet had gezien. Heel leuk. Ze hadden in een andere albergue overnacht. De ene spreekt goed duits en de andere een beetjes Engels. Ongeveer na twee uur liepen we door grote wjjnvelden.
Wat mij opviel is dat de druivenstokken veel minder bladgroei had als eerder. We lopen hier natuurlijk 500 km noordelijker. dus minder warm. Ineens ging het pad ineens naar beneden.
En vlak landschap met uitzicht van een klein wit dorpje. Het is echt weer zo een genietdag. De koffie roept, dacht ik bij mezelf. Heb ik toch verkeerd beoordeeld/geroken want onze route liep niet naar het dorpje maar liet het links liggen. dus op naar het volgende dorpje. Nu boog onze route vlak voor het dorpje naar rechts. Ik toch maar doorgelopen naar het dorpje San Marcial. Ze hadden daar een heuse bar en een Alementaria (kruidenierswinkel). Ik een brood en wat fruit gekocht. Op het plein mijn broodje klaar gemaakt met de Jamon Serrano welke ik nog in mijn rugzak had. Heerlijk! Op het pleintje stond een vrachtautootje met veel geluid met spullen a la de winkel van sinkel. de Blokker van de regio. Ongeveer 8 km. Voor Zamora zag je de stad al liggen. Dus we zijn er zo. Dus niet. Onderweg kwamen we langs een modern monument "Brocal de las Promesas". Het symboliseerde de route van gelovigen van "All over the World" naar Santiago de Compostela. Om 13.35 uur kwamen we aan bij de Albergue. Deze ging om 14.00 open dus in de rij rugzakken aansluiten. Het was toen 22 gr later zou het 28 gr. worden. Normaal zou ik mij direct gaan douchen maar de boiler was in de maak en later zou er weer warm water zijn. ik met mijn looplichaam omgekleed om later te gaan douchen. Ik naar het oude centrum. Prachtig, zo een diversiteit aan oude gebouwen. Werkelijk een stad om te bezoeken. Snel een terrasje opgezocht om iets te gaan drinken. Daar zaten ook Laus en Tonia, net begonnen aan hun Pelgrimsmenu. Snel aangeschoven en ook het 3 gangen menu besteld. Heerlijk gegeten met prima wijn. Een fles voor mij alleen. Uiteindelijk mocht ik euro 10 afrekenen. Het is al weer 18,30 uur, hoe snel gaat de tijd. Ik ga nog wat van de stad bekijken met zijn mooie cathedraal en andere prachtige gebouwen. Eerst nu mijn verhalen posten. Tot de volgende keer.