29e, 30e, 31, 32e, 33e en 34e wandeldagen

29e Wandeldag 17 mei. Van Laza naar Xunqueira de Ambia. 33 km.
Nog wat schrijverij betreffende gisteren, 16 mei. Gisteren tijdens de borrel klaagden mensen dat we over zo veel asvalt hebben moeten lopen. Ik kan dat niet zo goed plaatsen. Ok, we hebben tijdens deze tocht over redelijk veel harde ondergrond paden gelopen. Maar geen auto gezien. En de omgeving was zooooo prachtig. Ik dacht bij mezelf, wouw waar kun je je druk om maken. Het was misschien wel mijn mooiste tocht. Een klein beetje relativeren is hier op zijn plaats. Wat jammer. (ik zeg, dit is mijn interpretatie)

Om 19,30 uur konden we in de bar/restaurant terecht waar we ook al geborreld hadden. Uitendelijk waren we met z'n tienen aan een grote tafel met elkaar aan het eten. Een Frans stel welke we al en aantal dagen tegenkwamen zaten aan een aparte tafel om te gaan eten. Ik vroeg hen om bij ons aan de grote tafel te komen zitten. Het werd dus een erg gezellig en smaakvol diner met elkaar. De man bleek een gepensioneerd Genereal Manager te zijn van Novotel. Het gesprek werd daar door extra interssant. We hebben echt heerlijk gegeten en met wijnen welke ik heb voorgesteld. Normaal zijn de speciale menu's inclusief hun huiswijn. Ik wil deze graag vooraf proeven want ik betaal graag iets meer voor een lekkerder wijn. Mijn Camino groepje weten ondertussen wel wat echt lekker is. (Vreemd he)
Uiteindelijk moesten voor dit heerlijke Pelgrims menu incl. de echt lekkere wijnen, euro p.p. 11,00 afrekenen. Jullie begrijpen dat we met z'n allen een erg gezellige avond hadden. Het is nu 2 2,15 uur en ik ga slapen.

Nu het verslag van de 29e wandeldag, 1 mei. Omdat we 33 km. Moesten lopen hadden we afgesproken dat we om 06.00 uur zouden opstaan. Heerlijk geslapen zonder snurkende Pelgrims. Uiteindelijk om 06.45 uur vertrokken. De bar ging pas om 07.00 open, daar wilden we niet op wachten. Het was zo goed als licht, dus goed de wegbewijzering te zien. Het was druilerig weer dus lange broek aan en jack. Al snel kreeg ik het warm van het lopen. Snel het jack uit en even later de broekspijpen afgeritst. Na een uur moesten we flinke klim doen. Het werd een stevige Klim zonder eind. We hebben vandaag 700 hoogtemeters gemaakt en 640 meters gedaald. Boven aangekomen (dacht ik) kwamen we op een vlak stuk echter toen volgde er nog een flinke klim. Ik moet zeggen, het viel me niet mee. Ook al omdat ik gisteren mijn enkel had verzwikt en dat ging ik vandaag merken. Om 09.15 uur kwamwen we in het plaatsje Albergueria aan. Wij bij de bar "Rincon del Peregrino" naar binnen. Ieder stukje muur was bedekt met allemaal jacobsschelpen van bezoekers met hun eigen opschrift. Zeker duizend stuks. Er werd ook, redelijk luid, Klassieke muziek gedraaid. Heel bijzonder en sfeervol. Natuurlijk ook een flinke afdaling. Het was koud geworden, zeker door de wind. Maar weer wat laagjes aangedaan. Al snel brak de lucht open. Laagjes weer uit. De gehele dag liepen we weer door een prachtige, zeer afwisselende omgeving met prachtige uitzichten. Op gegeven moment liepen we in een open terrein op een kaarsrecht pad waar maar geen einde aan scheen te komen. Kilometers lang.
Gelukkig kwamen we bij een klein dorpje aan. Ik wilde wel even pauze houden, was best wel een beetje moe. Het was 13.00 uur, 5 km voor onze Albergue/slaapplaats. Daar was een grappige bar genaamd "Asociacion Peregrinos Bo Camino". Zag er professioneel uit van buiten maar stelde niet zo veel voor. Na mijn biertje en chocolade croussant en een gratis stuk Empenada na een half uurtje weer op stap.
Ik moest echt weer op gang komen. Een mooie Route door het bos. Wel met gemeen klimmetje en natuurlijk afdaling. Om 14.30 uur kwam ik bij de Albergue aan. Een geheel nieuw, modern pand. Men had 24 slaapplaatsen en er waren er nog maar 4 vrij. Ik zag allemaal nieuwe mensen. Het zou kunnen zijn dat het Pelgrims zijn die alleen de laatste 100 km. lopen want daarmee kunnen zij het "CREDENTIAL" verdienen.

Gisteren tijdens de borrel mensen klagen dat we ovet zo veel asvalt hebben moeten lopen. Ik kan dat niet zo goed plaatsen. Ok heb tijdens deze tocht over harde ondergrond paden geen auto gezien. Ennn de omgeving was zooooo prachtig. Ikkkkk dacht bij mezelf, wouw waar kun je je druk om maken. Het wad mijn mooiste tocht. Een klein beetje relativeren is hier op zijn plaats. Wat jammer. (ik zeg, dit is mijn interpretatie)

Om 1 9,30 uur konden we in de bar/restaurant terecht. Uitendelijk waren we met z'n tienen aan een grote tafel met elkaar aan het eten. Een Frans stel welke we al en aantal dagen tegenkwamen zaten aan een aparte tafel om te gaan eten. Ik vroeg hen om bij ons aan de grote tafel erbij te komen zitten. Het werd dus een erg gezellig diner met elkaar. De man bleek een gepensioneerd Genereal Manager te zijn van Novotel. Het gesprek werd daar door extra interssant. We hebben echt heerlijk gegeten en met wijnen welke ik heb voorgesteld. Normaal zijn de speciale menu's inclusief hun huiswijn. Ik wil deze graag vooraf proeven want ik betaal graag iets meer voor een lekkerder wijn. Mijn Camino groepje weten ondertussen wel wat echt lekker is. (Vreemd he)
Uiteindelijk moesten voor dit heerlijke Pelgrims menu incl. De echt lekkere wijnen euro p.p. 11,00 afrekenen. Jullie begrijpen dat we met z'n allen een erg gezellige avond hadden. Het is nu 22,15 uur en ik ga slapen. Tot de volgende keer. gR. Aad.

30e wandeldag, donderdag 18 mei van Xunqueira naar qnar Ourense. 20, 5km. Om 06.20 gingen we op pad. Niet omdat we zo een grote afstand moesten overbruggen maar omdat we dan meer tijd hadden om in Ourense rond te lopen. De lucht vol dreigende wolken, het was 12 gr. gelukkig was er een Bar open voor de koffie. We hadden het niet afgesproken maar daar was iedereen weer bijelkaar ondanks de drie verschillende overnachtingsplaatsen. Daarna snel op pad. Ik liep het dorpje uit zonder goed op te letten. Gelukkig waarschuwde een man/inwoner mij dat ik de verkeerde weg had genomen. Ik had al eerder moeten afslaan
De lucht brak al redelijk snel open, dus heerlijk loopweer. Dat was ook het enige positieve van de wandeltocht van vandaag. Erg saai, alleen maar langs de weg vol verkeer. Vlak voor Ourense kilometers door Industrie gebied. Om 11.00 uur kwam ik aan in Ourense. Het was toen 14 gr. Niet echt warm voor Spanje. Eerst naar de Touristica Information voor een plattegrond en informatie over de bijzonderheden en waar ik ons Hotel kon vinden. Het was 400 mtr. van daar vandaag, dus heel centraal. Een prima 2 sterren hotel. Eerst heerlijk gedoucht en lekker mijn spullen ruim kunnen uitstallen. Direct lekker in mijn eentje rond gelopen. Er was een hele grote soort Baderie. Daarna naar het Praza Maior. Ja zo schrijft men het in Galicie. Heerlijk op het terras een paar glaasje Albarino, een prachtige witte wijn uit het gebied. Daarna verder door het stadje gelopen met een hele mooie Cathedraal van Ourense. Ook nog andere grote, mooie kerken. Ourense staat ook bekend om zijn Thermische bronnen/ baden.Toen hier naar op pad. Ik had gelezen dat er naast een aantal professionele ook een openbare, gratis Thermaalbad was.
Om daar te komen moest ik over een prachtige oude Romeinse brug. Daar aangekomen zag ik mensen heerelijk recreeren in de diverse buitenbaden. Ik wilde er met mijn bloten voeten in maar dat werd door de daar aanwezige soort badmeester verboden. Ik mocht er alleen in als ik mij verder uitklede en alleen met een badbroek aan. Want iedereen zat/lag daar in zijn/haar badkleding. Ik wilde alleen met mijn voeten erin baden maar dat mocht niet. Ik moest in badkleding zijn.
Ik mijn shirt uit, mijn broekspijpen opgerold, maar neen dat mocht ook niet. Haast wilde ik ook mijn broek uittrekken maar heb dat toch maar niet gedaan. Ik zat gewoon langs de kant maar mocht er met mijn benen niet in. Het verschil zat erin dat mijn korte broek niet als een zgn. zwembroek kon worden gezien, Ondanks dat ik niet in het bad wilde zitten. Al met al heel komisch.
We hebben wel gelaggen, ook de mensen in de baden. Een paar spraken Duits, dus mijn verhaal kunnen doen.
Zij vonden het ook vreemd. Wel heel leuk om te zien dat de mensen daar heerlijk aan het genieten waren.
Toen maar weer terug naar de oude stad en na wat brood en Aquarius (mijn drank voor onderweg) te hebben gekocht naar mijn hotelkamer. Omdat het nog vroeg was ben ik een dutje gaan doen. Om 20.00 uur naar de oude binnenstad gegaan. Wat waren er veel bars. In elk straatje wel 10 tot 20 naast elkaar. Om 20.30 uur zaten de mensen wel lekker op de terrasjes. Uiteindelijk is het nog 19 gr. geworden. Uit de wind was het best lekker. Niemand was aan het eten. Ik voeg aan een dame in een restaurant welke mij vertelde dat men niet voor 22.00 uur ging eten. Dat was voor mij te laat want ik wilde toch bijtijds gaan slapen. Ik kwam toen Heinz en Herbert tegen die ook nog wilde gaan eten. Ik had bij een restaurant een spreciaal "Menu Degustacion" gezien wat me wel beviel. vijf gerechten met vijf verschillende wijnen. Ik vroeg aan beiden, willen jullie euro 28,= uitgeven aan het eten waarop direct werd gereageerd dat zij niet zo veel wilden eten/uitgeven. Ik had ook nog een gezellig reaturant gezien waar men ook een Pelgrimsmenu voor euro 10,= aanbood. Wij daar naartoe. We hebben er erg lekker en gezelig met z'n drieen gegeten. Ondertussen was de oude stad gaan leven. Nu 23.15 uur, ik ga slapen

31e wandeldag Vrijdag 19 mei van Ourense naar Mosteiro de Oseira. 32,5 km. Om 07.20 uur, na ontbijt van start gegaan. Hte is 9 gr. Half bewolkt en redelijk fris
Er waren twee routes om naar onze tussenstop Cea te gaan. Deze Oostelijke route heb ik genomen omdat ik bij deze iets minder klimmen moest. Wel is deze 1 km. langer. Ook waren er meer dorpjes tijdens de route. Niet dat er overal een bar was om koffie te drinken.
Veelal uitgestorven. De oostelijke route was in het begin niet met de bekende gele pijlen aangeduid. Ik had in het routeboek gezien dat we direct na de brug rechts af moesten. Ik heb toen maar naar mijn GPS route op mijn telefoon gekeken welke ik alleen in noodgevallen gebruik. Deze leiden mij de stad uit naar de route welke ik wilde volgen. Aan het eind van de dag sprak ik velen welke allemaal de westelijke routen hadden genomen welke nog meer hoogtes kende. We begonnen wel gelijk met een flinke heuvel. Uiteindelijk hebben we deze dag 700 hoogtemeters gemaakt. Onderweg buiten de mooie route veel mooie huizen. De route ging ook langs Eucalitus bomen. Ruikt heerlijk. Op een gegeven moment kwam er een oud mannetje mij tegemoet. Omdat de zon regelmatig doorkwam liep ik alleen nog maar in mijn hardloop singlet. Hij sprak mij aan maar ik begreep hem niet. Toen vroeg hij of ik een Duitser was, in het Duits. Hij bleek een beetje Duits te spreken omdat hij bleek later in Duitsland had gewerkt. Het een leuk en kort gesprek. Deze man zag je opbloeien omdat hij met een vreemdeling kon communiceren. Ik weer verder.
Lopende op een mooie zandweg door het bos. Het werd weer kouder, zeker omdat ook de zon wegviel. Ik had mijn loop singlet met blote armpjes aan maar had geen zin om te stoppen om me warmer aan te klede. Dan maar wat steviger doorlopen. Toen kwamen in een gedeelte van Rotsachtige gangen in het bos.Toen toch maar gestopt en mijn NY shirtje met lange mouwen erover aangedaan. We liepen verder in een hele mooie omgeving met oude romeinse bruggen en paden. Heel bijzonder dat men dat in die tijd zo mooi en degelijk heeft gebouwd.
Toen we in het tussenplaatsje Cea ankwamen zagen we een soort monument van een bakkersvrouw. Cea staat bekend om zijn beroemde brood. Op de route zag ik geen Panaderia (broodwinkel) dus weet ook niet er zo bijzonder aan is. Vandaag jammer genoeg geen 100km paaltje/punt gezien.
Om 14,20 uur kwamen we aan bij een inmens groot klooster, het Monasterio de Santa Maria de Oseira.
De Albergue was in een heel basic kloosterachtig hoge koude zaal. Ook nog vochtig. Omdat ik geen slaapzak maar alleen een zijde lakenzak bij mij had heb ik gelijk maar 2 dekens geconfisceerd. Deze heb ik ook echt nodig gehad. Na ons te hebben ingeschreven hebben we een ronleiding gehad in het klooster. Daarna met z'n allen naar een speciale kerkdienst voor Pelgrims geweest. Er leven nu nog 11 monniken.
We hebben met elkaar gegeten in een van de twee barren. De tweede ging pas later open dus wij hadden in het begin al onze keuze bepaald. In de middag een schotel met gebakken ei en Jamon serrano gegeten. "s avonds na de kerkdienst erg gezellig pasta met tonijn gegeten. 6.00 euro met fles wijn a 4.00 euro
Aan het eind werden we nog getracteerd door de Bar mesen op een glas Spaanse brandy. Weer terugkijkend op een mooie wandeldag maar vooral op het prachtige, zeer grote klooster ben ik om 22.00 uur gaan slapen.

32e wandeldag, zaterdag 20 mei. Om 06.55 uur vertrokken. Van Monesterio de Oseira (60 inwoners) naar Laxe. 29 km. De bar was nog niet open en in het klooster konden we niet ontbijten. De eerstvolgende mogelijkheid was 10 km. verder. Ik had nog wat oud brood over dus had in ieder geval al iets te eten.
Gelijk werden we geconfronteerd met flnke steigingen, een rotspad met veel stenen. Bijna onbegaanbaar.

Wat nog even gezegd moet worden over gisteren, Er was nergens WIFI en ook geen netwerkverbinding. Dus bellen of gebruikmaken van mijn eigen internetverbinding was ook niet mogelijk. We waren dus echt afgezonderd. Het weer zag er vanochtend hoopgevend uit. Een heldere hemel met een waasje. Het was wel koud/fris.
Nu op echt op pad, iedere keer waren er van de gemene klimmetjes en natuurlijk ook dalingen. Ook die waren niet prettig. Stel dat het geregend had, dan zou het een grote glijpartij zijn geworden. Ik heb veelal alleen gelopen, ik merk dat ik dat toch wel heel fijn vind. Onderweg en aan het eind komen we elkaar iedere keer weer tegen. Ik begin wat pijn in mijn onderrug te krijgen. Wanneer ik weer op vlakke ondergrond liep werd de pijn wat minder.
Na ruim twee uur kwamen we eindelijk langs een bar. De koffiemachine was nog niet opgewarmd en dat duurde nog 10 minuten en daar had ik geen zin in. Dan maar wachten tot het volgende dorp.De natuur was zo mooi, zo afwisselen. Door een soort alpenweides, open bossen, alles! Een prachtige diversiteit, gewoon weer genieten. De gevoels temperatuur was zeer hoog, dat komt natuurlijk ook door de stevige inspanningen. In de middag was het eigenlijk maar 19 gr.
Om 14.00 uur kwam ik aan in de Albergue. Het bleek een spliksplinternieuw gebouw. De verwachting was dat het er heel druk zou zijn, er waren maar twee mensen voor mij. Hier komen, zover ik weet, ook de Pelgrims van de Camino Portugues op de route naar Santiago de Compostela. Na gedoucht te hebben, welke ik gisteren had overgeslagen omdat het in het klooster zo koud en vochtig was. Daarna direct de bar opgezocht en daar een Pelgrims menu genomen. Het Franse stel zat er ook al aan het diner. Na het eten heb ik mijn treinticket naar Madrid geboekt en mijn 3 overnachtigingen in Santiago de Compostela. Op Madrid kom ik later terug. Om 19.00 uur hebben we met z'n zessen gezamenlijk gedineerd voor een tientje met overvloedige wijn. Het dorpje hoeven we verder niet te bezichtigen, want er valt niets te bezichtigen. Het is nu bijna 22.00 uur en ik ga slapen.

33e wandeldag. Zondag 21 mei. Van Laxe naar Ponte Ulla, 29,5 km.Om 07.05 uur op pad. Ik had goed geslapen in een prima, modern Albergue. Het was 13 gr. met een dichtgetrokken hemel. De meesten waren al een half uurtje eerder vertrokken en liepen hierdoor de geopnede bar (07.00 uur) mis. Ik dus eerst mijn Caffe con Letche en dan op stap.
Wat nog grappig om te vertellen is dat we, 7 man, na het doucen en omkleden, apart naar een van de twee Bar's/restaurants zijn gelopen. De twee restaurants liggen redelijk uit elkaar, beide in een andere richting en toch zonder van elkaar te weten kwamen we in dezelfde Bar/restaurant terecht. Telepatie?

Verder met de tocht. We liepen weer een stuk Door een eucaliptus bos. Heerlijk die geur. Een mooi pad waar we allemaal kleine huisjes tegen kwamen en op de paden van die koeienflatsen met de gratis bijgeleverde geur.
Om 09.00 uur in een stadje gestopt voor het echte ontbijt. Ondanks dat het schema anders aangaf was er veel heuvelwerk. OP een gegeven moment zag ik een klein, oud bordje: restaurant 200 mtr. Ik had wel trek, dus maar van mijn pad afgeweken. Ik door hoog grasland richting het restauant welke gelegen was aan aan een doorgaande weg. Wat gedronken met tapaz. Ze hadden ook een mooi menu. De verleiding was groot. Omdat ik over 5 km op de plaats van bestemming zou zijn besloot ik toch maar die verleiding te weerstaan. Zucht! Hetw as ondertussen 23 gr. wel heel drukkend.
Een Zwitser welke we gisteren hadden ontmoet vertelde dat hij een overnachting had gereserveerd in klein mooi plaatsje, Ponte Ulla en dat veel mensen daar willen overnachten omdat het vandaar nog maar 20 km. is naar Santiago de Compostela. Wij dus ook maar geserveerd. De Albergue was vol, wel konden we een apartement huren. Dat dus maar gedaan. De kosten waren uiteindelijk maar euro 10,= p.p. Aankomst daar om 13.40 uur. De temperatuur was ondertussen 26 gr. maar wel drukkend weer. Wemoesten wachten totdat iedereen er was om gezamenlijk naar het apartement te gaan. Jean Paul was al in de Albergue waar hij een suite had gehuurd. Wij samen maar de andere gewacht onder een fles mooie Albarino. Na ruim een uur was iedereen er. Wij naar het apartement. Een prachtig 9 persoons voor ons vijfen incl. alles, ook met een wasmachine waar gretig gebruik van is gemaakt.
Op een gegeven moment kwamen we de Ieren Dan en Mari tegen waarvan Dan kreupel liep. Hij had al eerder wat last van zijn knie maar kon nu niet meer lopen. Hij was al naar een dokter gegaan en had hem verbonden.
Heel sneu, zo kort voor de finisch. Morgen, het laatste stuk, zou hij met de taxi gaan. Mari zijn vrouw zou met ons meelopen. Wel gezellig met elkaar naar een goed restaurant gegaan en ons daar wel ver(s)maakt. Rond 22.30 uur naar bed.

34e en laatste wandeldag, maandag 22 mei. Van Ponte Ulla naar Santiago de Compostela, 20,5 km. We vertrokken gezamenlijk om 07.00 uur. We hadden afgesproken dat deze laatste loopdag van de Camino Via de la Plata gezamenlijk zouden lopen. Het is 11 gr. en bewolkt. Mari van de geblesseerde Dan liep ook met ons mee. Het ging allemaal heel relaxt. We konden nergens ontbijten en pas na 12 km. de eerste geopende Bar. Ook het Franse stel Jean Paul en, de naam ben ik even vergeten, Waren daar aan het ontbijten. Zij waren wat eerder gestart. Het weer was ook wat beter geworden, regelmatig kwam het zonnetje door. Het parcours was weer zeer wisselend mooi. Tot ongeveer 4 km. voor de Cathedraal, het centrum, kwamen we pas in het stadse gedeelte. Christiaan, onze geblesseerde hof-fotograaf was met zijn vrouw en zoontje naar Santiago de Compostela gekomen om ons te verwelkomen. Het was 12.15 uur. De ontvangst was hartverwarmend en emotioneel. We waren met z'n allen heel erg blij dat we het hadden volbracht. Na wat foto's maken zijn we een terrasje op gaan zoeken om wat te gaan drinken. Daarna zijn we naar het Officina de Peregrino's gegaan om ons certificaat te gaan halen. We moesten wel om 14.00 uur bij een afgesproken restaurant zijn om daar met z'n allen te gaan Lunchen. Bij het bureau stond een hele lange rij wachtende en wijn schatten in dat we niet binnen 45 min. aan de beurt waren voor ons certificaat. We besloten maar alvast naar het restaurant gegaan. Daar waren ook de anderen al aanwezig, dus maar aan tafel op het terras. Na de luch ging een ieder zijns weegs om o.a. in te checken bij een ieders overnachtingsplek. Een aantal hadden een pension geboekt en andere een Hostel. Ik had dezelfde Hostel geboekt als vorig jaar. We hadden om 20.00 uur afgesproken op de Praza do Obradoiro, voor de Cathedraal, om samen te gaan dineren. Christiaan en zijn vrouw en zoontje bleven vannacht ook over in Santiago de Compostela. Ik stop nu, morgen meer.