Van Villa Franca op vr. 9 mei naar Fromista 11 mei

In Villa Franca aangekomen maar weer naar een Albergue Municipal gezocht. Ik mocht weer niet meer betalen dan 5,00Euro. Ik heb gemerkt dat het toch wel is waar ik wil overnachten. Er zijn nl. ook privat Albergue´s. Hier weer een wat ouder Frans stel ontmoet. De man is een gepensioneerd Oenoloog. Dus ook heel wat gesprekstof over wijn. Het is een heel klein dorpje waar alleen een luxe hotel staat en een Albergue. Direct aan de enige doorgangsweg waar in kolonnes vrachtwagens langs komen. Gelukkig sliep ik aan de andere kant van het gebouw. Ik ben wezen eten in het mooie hotel, waar ze ook een Pelgrimsmenu aanboden. Ik denk dat iedereen daar gebruik van maakte. Aan tafel ook weer een Engelsman uit Nothinghem als tafelheer. Hij is Biodynamisch tuinder welke zijn producten levert aan de betere restaurants. Een heerlijk menu. begon met een aardappelsoep, zo lekker mert chirozo. Ga ik thuis zeker nog een keer maken. Verder zeebaars (grote) ijs een fles rode wijn en voldoende water. Maar ja, water had ik de gehel dag al gedronken. ¨s Middags "echt" wat gewassen, ´s avond alles droog. Om 21.00 uur naar bed.

De volgende dag, vrijdag 9 mei om 06,40 uur vertrokken naar Burgos. Een tocht langs verschillende kleine dorpjes en wat flinke heuvels, uiteindelijk naar Burgos. Wat een mooie stad met zijn prachtige Cathedraal. Wat een sfeer, wouw!!Om 09,30 uur in Agés een heerlijk con Leche gedronken. Om 11,45 gestopt in Cardenuela Riopico (na 26,5 KM)voor een heerlijk biertje. Rond die tijd ben je er wel aan toe. Er zitten, naar men zegt, voedingsstoffen in. WE passeerden een rif waar boven een groot kruis staat. Daarboven een prachtig uitzicht en verder een herder in de middel of nowwhere met een kudden schapen welke zo hoog op hun poten stonden wat ik nog nooit had gezien. Toen de afdaling. Altijd zwaar, een enorme belasting op je schenen. Beneden aangekomen in een klein dorpje verlangde ik zo naar iets vochtigs. Maar helaas geen Bar of iets dergelijks. Ondertussen had ik wel in dat dorp waar geen bar was, een mooi huis gefotograveerd wat mij zo opviel. Het stond leeg en was al een tijd niets aan de tuin gedaan. In het volgende dorp einedelijk een bar voor een biertje met wat te eten. Toen dacht ik wel, ik ga kijken of het huis te koop is. Dan ga ik daar een Bar met evt. een Albergue beginnen. Iedereen snakt op dat momemt, na de graat te hebben gedaan naar een verfrissing en mogelijk iets te eten. IK zei toen tegen mezelf, ik gaan het huis (uiteraard io met Lucia) inlcl. De Wijnhoeve activiteiten verkopen en ga van april tot okt daar naar toe. Dat lijkt me zo mooi. Zo veel mensen die er langs komen. Stof genoeg om verder over na te denken en te praten. (Thats Live) Natuurlijk er zijn zo veel redenen, aangedragen door anderen, om zo iets niet te doen. Ik ben noig steeds van mening dat je je gevoel moet volgen. OP 6 juni wordt ik 65 jaar, so what.

Nog steeds op weg naar Burgos. Een mooie route langs kleine dorpjes waar soms (vaak) niemand te zien is. Wat een prachtige stad, daar wil ik nog een keer heen. Weer een prachtige kathedraal en nog zo veel anders mooi´s. Ik ontmoete onderweg een Amerikaan uit Ontario welke een groep wijnbedrijven vertegenwoordigt in de USA. Een tijd met hem opgelopen. Hij was in een later dorp gestrt en liep ongeveer hetzelfde tempo. OP gegeven moment passeerde we, naar later bleek, een Franse charmante dane welke hij al eerder had ontmoet. Het thempo verdt gelijk verlaagd. Voor mij rede om gedag te zeggen en verder te gaan. Later op een terras kwam ik hem weer tegen en hebben gegevens uitgewist.
Om 14,30 uur arriveerde ik Burgos. Een Albegue Municipal in een prachti gebouw. Nog geen 20 mtr. van de PRACHTIGE CATHEDRAAL. Het lkeek mi9j een gerenoveerd kantoorgebouw. en dat weer voor, je raadt het al, 5,00 euro. Het lopen van de Camino naar Santiago de Compostella kan echt een low budget reis zijn. In hetzelfde gebouw kwam ik weer twee jonge engelsmannen tegen. Na 1,5 uur siesta door Aad beneden samen een drankje gfedronken en toen op naar een Domino´ñs Pizza, wat zo zo graag wilden. Samen met een meisje uit Australië. Heerlijk met Coke in het park bij de rivier op de rand van een brug opgegeten. De laatste 9 km om Burgos binnen te komen waren echt verschikkelijk. Een rechte weg lang alleen maar industrie. Voor het Domino "diner" kwamen we op een plein, Plaza de xxx waar een een bar was waar alles een euro koste. Heerlijk wijnen geproefd, rueda, ribero del duero. Dar zou je dronken van kunnen worden.
Om 22.00 uur ging de Albergue dicht, dus maar weer gaan slapen.

De volgende dag, zat 10 mei om 07,45 weer op pad. Wel eerst tegenover de Albergue een Con Leche en boccarillo Jamon Serrano genuttigd. Het was weer een warme dag met gelukkig een klein windje in de rug. De zon brande wel op mijn lichaam. Ik had van Lucia Zonnenbrandcreme factor 30 mee gekregen, welke hard nodig is. Om 11,15 uur aangekomen in Hornillos voor een biertje en weer een Boccadillis Jamon Serrano. Ik ontmoete daar het ouder stel uit Nieuw Zeeland. uit het zuidelijke deel van Zuider eiland. Ik ben ze later nog tregelmtig tegengekomen. Zij starten nl heel erg vroeg, 06.00 uur. Dan begin ik door hert geluid van anderen een beetje wakker te worden. Ik loop over een prachtie hoogvlakte verder. Gelukkig dat fijne windje. Uren lang kom ik nieumand tegen. Ik ging twijfelen of ik wel de goede route had genomen. Uiteindelijk kwam ik aan in Hontanas. een heel gezellig klein dorpje. ik had toen 32,5 km gelopen. (27graden) Daar heerlijk op een terrasje gaan zitten. 2 glazen heerlijke rueda, olijven een een bevroren biertje. Dat is daar erg in. Leuk om allerlei mensen binnen te zien komen, soms half strompelend. Ik zit nu wel in de schaduw na al die zon . Er heerst hier zo een gezellige sfeer, daar zou je oud kunnen worden. Ook weer kom je mensen tegen welke je een aantal dagen geleden voor het laatst hebt ontmoet. Allemaal weer kleine reuniën. Je bent echt in een andere wereld, letterlijk als figuurlijk. Ook die geuren van de landerijen, kom je in Nederland echt niet tegen. Het is hier wel alleen agrarisch/landbouw, totaal geen vee. Bij sommige mensen denken, hoe hebben ze het gehaald. Ik denk dat sommige mensen max.2,5 tot 3 km per uur lopen. Ik loop tussen de 5,5 en 5,9 km per uur. Natuurlijk wel afhankelijk van het terrein. Gelukkig nog steeds geen enkelen blaar en pijntjes. Wel een recher blauwe teen in woording. Wat ook opvalt dat Duitsers dominant aanwezig zijn. Zij horen zich graag spreken. S´avonds in de Albergue gegeten. Man had een heerlijk Paella klaar gemaakt. helaas ontbraken de garnalen/de vis. Maar ja, het geheel menu kostte ook hier weer weinig, tw 9,00 Euro. Aan tafel een Russische Duitser. een Fransman, een Oosatenrijkse en een Italiaan. Weer een geheel andere groep mensen. Weer zo leuk. Nog gezellig na zitten praten met de Oostenrijks Dame uit Karinthie. Vertelde dat wij, toen wij klein waren met onze ouders een aantal keren naar Velden am Wörtersee gingen. Dat was niet ver van haar vandaan. Om 21.00 uur naar bed. Naast de Albergue stond een prachtige kerk. Wat niet zo prettig was dat deze ieder uur zijnklokken liet luiden. Ook om 24.00 uur.

Zondag 11 mei van Hontanas naar FRomista. 34,4 km. Na Con Leche en mijn croissant om 07.10 uur weer op pad. Heerlijk om te zien dat iedereen heel ontspannen zijn ontbijt doet in de bar. Ik moest daar eerder wel aan wennen. Ik doe daar nu gewoon aan mee. Ik kom langs San Anton & Castrojeriz. een indrukwekkend dorpje met vele kerken. Een lange smalle straat van wel 1,5 km. vol sfeer. omdat het zo vroeg was ontbrak het leven van de straat. Direct na het verlaten van het dorpje moeten we een hele stijle, lange klim nemen. Onderweg wel een paar keer stil gestaan om bij te komen. Boven aan gekomen, zo een mooi uitzicht en dan met een dalingpercentage van 18% naar beneden. Toen een kilometers lang uitzichtloos pad. Alleen maar een horizon te zien. Niet echt opbeurend. Om 10.50 uur kwam ik aan in Itero de la Vega waar ik geluncht heb. ik had er toen 20,5 km opzitten. Daar 2 biertjes met een grote Boccadilla met Jamon serrano genomen. Heerlijk. In het begin van het dorpje was er een zo gecultiveerde bar dat ik dacht even zoeken naar iets meer traditioneles. Om 12.55 uur een tussenstop in Boabilla del Camino. Een bier met citroenlimonade genomen in een bevroren glas. Heerlijk verfrissend. Om 14,15 uur aangekomen in Fromista. dus 34km er weer op zitten. De helft van de Camino heb ik er nu opzitten tw 380km. Het is me niet tegengevallen. Helemal eigenlijk niet. Het begon wel koud, licht bewolkt en winderig licht in de rug. Ik moet wel zeggen dat er slechtere weersomstandigheden te verzinnen zijn. Het blijft maar helder, zonnig weer. Zit later nog even op een terrasje met een mooi Verdejo met heerlijk olijven. Echt weer genieten. Niet vanwege de wijn maar vanwegen alles wat om je heen gebeurt. Mensen lopen langs, groeten je en verder.........Allemaal zwaluwen welke heen en weer vliegen. Zo een bedrijvigheid. Er zijn ook veel mensen welke niet veel geld uit willen geven en zelf in de Albergue´s hun eten bereiden. Dat is bij de meesten mogelijk.

NOG STEEDS OVERGEWICHT. In de Albergue sprak ik met een Spaanse welke ik al een aantal keren tegen was gekomen dat ik nog wat spullen naar Santiago de Compostella wilde sturen. Zij bood aan, omdat zij de volgende dag mnet de bus en trein weer terugging naar Pamplona om wat van mij spullen mee te nemen. Omdat ik toch lang Pamplona moet om de dar reeds 3 kilo achtergelaten spullen op te halen, een goed idee. Dat hoorde ook een Nederlandse vrouw die ook de volgende dag mety het vliegtuig terug ging naar Nederland. Zij heeft uiteindelijk mijn2 tot 3 kilo overgwicht meegenomen. Nu heb ik nog maar 10 kilo te drage, Dat loopt heerlijk. En dan terugdenkend aan de 17 kilo van het begin.PUFFF.

Vandaag al weer waat schrijverij ingehaald. Morgen zal ik weer wat foto´s bij dit verhaal plaatsen. Tot het volgende verhaal