12 reisverslag van vrijdag 28 juli t/m ma. 30 juli

Verslag van vrijdag 27 juli van Portomarin naar Melina. 40+ km. 26 graden.

Nog eerst nog even een verslag van gisteravond. Weer bijzonder moment. Ik had gisteren tijdens het lopen een Nederlands stel uit Nieuwegein ontmoet. In Portomarina zaten zij op een teras met nog 2 dames, 1 uit Nederland en 1 uit Duistland. Op een gegeven moment vroeg ik of iemand nog moest eten. Het Ned. Stel had al gegeten en de andere twee dames nog niet dus zijn we met z'n drieen een Pelgrimsmenu gaan eten. En van de dames opperde om een ieder een ander voorgerecht te nemen (we konden kiezen uit 5) en samen ervan te eten. Hoofdgerecht voor een ieder. Dat van het voorgerecht was een uitstekend iedee. We hadden pasta, tortilla en salade. Verder aan tafel uiterst interessante gesprekken. Ook nu weer blijk, ieder heeft een verhaal. 

Bij het restaurant zaten ook 2 Franse mannen met grote baarden die met een ezel de camino aan het doen zijn. Ik had ze die morgen ook al ontmoet en kort mee gesproken. Ze zijn vertrokken in Genève en gaan als ze "The Way" hebben voltooid lopend met ezel weer terug naar Genève. Die ezel was zo een lief dier. Ik vroeg hun of het geen problemen gaf bij Albergues, toen zeiden ze dat ze in de openlucht overnachten met in geval een soort regendoek boven hun slaapplek. Vanochtend kwam ik ze nog tegen toen ze hun kampement aan het opdoeken (letterlijk en figuurlijk) waren. 

Op kamer kamer aangekomen, zo rond 22.00 uur waren er ook 4 meisjes, 2 uit Canada en 2 uit spanje. Zij studeerde een soort bedrijfskunde en hadden elkaar leren kennen in Canada tijdens een uitwisselingsprogramma. Een van de meden begon mij interessante vragen te stellen. Dat was zo leuk, jullie weten ik kan best wel over iets vertellen. Het werd al snel een groepsgesprek. Op een gegeven moment was het al 23.00 uur en was het tijd om te gaan slapen. Boven mij lag een ander Spaans meisje, ik schat ze allemaal rond 20-23 jaar. Toen ik bij mijn bed stond zei ze dat ze met hetgeen we hadden gezegd: hier heb ik wat aan, hier kan ik wat mee. Heel leuk en vooral dankbaar.

Verslag vrijdag 27 juli van Portomarin naar Melida, The "Pulpo" place. 40.5 km. 26 graden.

Ik wilde om 05.30 uur opstaan maar om 05.00 uur waren er al zoveel mensen bezig dat ik daar van wakker werd. Overigens heerlijk geslapen zonder gesnurk. Of ik heb het niet gehoord. Ik even voor 06.00 uur op stap. Aan het eind van de straat kwam er een dame aanlopen richting een hotel. Ik vroeg haar of ik daar ook een kopje koffie kon krijgen. Gelukkig zei ze ja. Ik had nog een stuk brood over van gisteravond van het diner hetgeen ik had meegenomen. Ik moet zeggen dat ik dat altijd doe. Anders wordt het toch weggegooid denk ik

Het was nog pikky donker en wist dat er gelijk een flinke klim kwam de heuvels in. Ik besloot de weg te volgen waar d steiging geleidelijker gaat en in ieder geval kan zien waar je loopt. .

Om 11.00 uur kwam ik na 25 km. aan in Palas de Rei. Een grote groep stopt daar. Ik dus door, op naar Merida. Totaal bleek achteraf 40.5 km. Op mijn routeboek stond 37 km.  

Wel eerst een Bocadillo Jamon Serrano en een grote pils genomen. Het was ten slotte pils tijd.

In de ochtend zeker 2 uur op een een grindpad langs de weg. Niet echt inspirerend. Daarna liep ik door een möoi heuvelachtige omgeving. Bijna vanaf het begin begon het te miezer regenen . Iedereen zijn poncho aan, Ik keek weer naar boven en dacht het zal wel mee vallen. Het duurde al met al best wel lang maar echt nat werd ik er niet van.

Wat me wel opviel is dat de mensen, ook al is het uren droog met hun poncho aan blijven lopen.

Op een gegeven moment liep ik door een bos met allemaal Eucalyptus bomen. Een prachtige geur.

Om 14.30 uur aangekomen bij de Albergue Mulicipal in Melida. Het is een soort kantoor/overheidsgebouw. Alles weer keurig schoon. Prima en dat voor 6.00 euro. Je zou zo toch je vakantie kunnen indelen, lekker voordelig.. Ruud en José kunnen daar over meepraten en hebben ook in een Pelgrims Albergue geslapen.

Ik blijf me verbazen hoe ik na ongeveer 1430 km. nog steeds zo gemakkelijk 40km. loop. Mijn schoenen denken daar anders over. Nu ook mij linker schoen laat het stiksel los. In mijn lichaam nog steeds niets. Hahaha.

Na het doucehen naar een Bar om Tour de France te gaan kijken. Ik wist dat het een bergetappe zou zijn. Een mooi glas Albarino en Ribera del Duero begeleiden mijn gekijk. 

Mooie spannende rit vol Nederlandse invloed.

Daarna heb ik in de Albergue nog het staartje rode wijn en stuk Spaanse kaas gaan verorberen welke ik nog in mijn rugzak had. Over van een vorige keer.

Daarnaben ik nog even gaan slapen. Daarna op zoek naar een Pulpo (inktvis ) restaurant. Dat besteld met weer een van mijn favoriete wijnen: Albarino. Voor Pulpo moet je in Merida zijn. Deze plaats staat daar om bekend. Het was echt weer genieten. Ik zit nu alleen. Vind ik ook heerlijk, dan hoef ik niet te praten. Ook wel eens lekker.

Ik was daar om 20.15 uur en bijna de enige. Nu 20.45.uur werd het druk. Wel allemaal van die "snelle" obers. De mensenzZitten allemaal aan lange tafels zoals ook bij onze wijnproeverijen.

Totaal geen bekenden gezien. Dat krijg je wel als je zulke afstanden loppt. De gemiddelde Pelgrim loopt iets kortere afstanden. 

Nog 2 dagen te gaan tot Santiago. Ik kom daar zondagmorgen aan. Gemengde gevoelens. Aan de ene kant ga je in je lichaam, zeker berg opwaards, voelen dat je er al ruim 1400 kilometers op hebt zitten. Aan de andere kant gaat het me nog steeds gemakkelijk af. Nu zit ik in de gemeenschappelijke eetzaal van de Albergue. Het is nu 22..00 uur en ga afsluiten en slapen. Morgen weer een nieuwe dag. Ik zie wel hoevel ik kom. 

Verslag zaterdag 28 juli van Melida naar O Pedrouzo. 35,5 km. 23 graden

Ik was om 05.00 uur al wakker. Gelukkig erg goed geslapen. Toch nog even blijven liggen, uiteindelijk om 05.15 uur opgestaan. Dus met alles "voor" op het schema. Er waren geen voorzieningen om te ontbijten of om zelf iets klaar te maken.

Ik had gisteren in de supermarkt een soort bolussen gekocht. Een pak van 3 stuks. Daar voor dat ik wegging eentje oopgepeuzeld. Uiteindelijk even voor zessen vertrokken. Het ws weer lang donker vanwege de bewolking. Toen ik naar buite liep zag ik dat het zachtjes regende. Ik weer terug naar binnen en de regenhoes over mijn rugzag en zelf mijn dunne hardloopjackje aangedaan. Na een uurtje loopen eindelijk een plek om koffie te krijgen. Rond een uur of tien  ik mijn eerste Cafe con Letche tijdens deze Camino besteld. Was toch ook wel weer eens lekker. Hier ook mijn 2e soort Bolus opgegeten.Rond 11 uur en later leek het wel of men een blik kinderen had opengetrokken. Wel honderden liepen bijna in kolonne richting O Pedrouzo. Waarschijnlijk zijn zij gestart in Arzua een etappe plaats terug. Ik maakte me gelijk een beetje nerveus want ook zij moeten ergens slapen. Een aantal dagen terug had ik al gehoord van lokale mensen dat vlak voor ons, een dag eerder wel 1000 pelgrims op pad waren. Die heb ik nu zo ongeveer vandaag ingehaald. Daar wordt je toch niet blij van. Zij zullen het zo gepland hebben dat zij ook zondag in Santiago de Compostela aankomen. Ik wilde in O Podrouzo in de Albergue Municipal slapen. Zij hebben 150 bedden. Toen ik daar aankwam om 13,30 uur stonden daar al zeker 100-120 personene in een rij te wachten voor een slaapplaats. De Albergue ging om 13.00 uur open. Voordat ik aan de beurt zijn om ingeschreven te worden ben ik ook zeker 1 à 1,5 uur verder. Ik had een lijst van Albegues, ik deze dus afbellen. In een was err nog plaats maar namen geen reserveringen aan. Ik als een hazewind, ook na 35 km, daar naar toe. Vlak daarvoor zag ik ook een Albergue en de persoon voor mij had net de laatste plaats gekregen. Ze hadden nog wel een 2-persoonskamer voor 35.00 euro. Daar had ik geen zijn in, dus snel naar die andere. Daar hadden zen gelukkig nog een plaats voor mij. I.P.V. 6.00 euro moest ik nu 12.00 euro betalen. 100% meer. Dan maar een wijntje minder. (Haha). Deze Albergue met een lange naam is vrijwel nieuw. Modern ingericht en sanitair ieder uur schoongemaakt. Ook is er een sauna aanwezig waarvan ik niet weet of deze in de prijs zit.

Vlak voor dat ik het stadje binnenliep was er een grote camping met enorm veel dezelfde tentjes. Daar liepen al aardig wat jongelui rond. Dus speciaal hiervoor georganiseerd.. Na ogefrist te zijn eerst maar iets gaan eten. Toen maar gelijk via booking.com maar een slaapplaats gereserveerd in Santiago dC. In het Monesterie van SdC. Ik dus morgen met een gerust gevoel de laatste 20 km. lopen. Grotendeels van de dag heeft het wel "heel" licht geregend. Wel heerlijkn om te lopen. Uiteindelijk ruim 35 km. gelopen.

Zojuist de tijdrit van de Tour de France gekeken in de Albergue. Daar mijn blikje olijven met piment, welke ik al zeker een week meedraag, en een fles rode wijn a raison van 5,00 euro naar de tour gekeken. Nu 17,45 uur ga ik maar een uurtje slapen.   

Om 19.30 uur ik naar het centrumpje. Omdat ik al geluncht had dacht ik een koelverse koude salade in de supermarkt te gaan kopen en een yochurtje zoiets van een salade, welk in Frankrijk overal te verkrijgen was. Toch maar weer een gezellig terrasje opgezocht voor mijn 2e menu. In ieder geval voldoende gegeten en gedronken. Alleen heb ik nu nog een halve fles rode wijn naast mijn bed staan. Die krijgt ergens wel een baasje.

Er is in de centrum straat wel veel geluid van de jonge lui. Het lijkt wel of er een wedstrijd wordt gehouden.

Nu 21.30 uur. Ik ga slapen voor de lange, finale tocht, van 20 km..

Verslag van zondag 29 juli, mijn laatste Camino loopdag van dit jaar van O Podrouzo naar Santiago de Compostela. 20 km.

Wat later op pad, ongeveer 06.45 uur. Eerst had ik nog de laastste van de 3 soort bolussen opgegeten. Heldere hemel en koud. Ik had mijn dunne hardloopjackje maar aangedaan. Na zo'n 5 km. was er een plaats waar ik koffie kon drinken hetgeen ik dan maar ook gedaan heb. Toen ik weer buiten kwam passeerde net een groep jongelui. Het bleek een groep van 230 kinderen te zijn van een organisatie uit heel Spanje die een stuk van de Camino liepen. Ze waren gestart in Villafranca de Bierzo. Ik dacht bij mezelf dat word een opgave normaal te kunnen lopen, want de paden waren eer toen niet zo breed. Achteraf viel dat zeer mee. Ze waren zeer gediciplineerd. Wanneer er een andere plegrim wilde passeren riep iemand: rechts houden, welk commando direct werd opgevolgd. Ik raakte al snel met een paar van die jongelui in gesprek. Heel interessant.

Halverwege kwamen er dreigende wolken en wind en zag het er naar uit dat het zou gaan regenen. Buiten wat druppels hebben we het droog gehouden. Maar mijn jackje had ik toch wel nogig vanwege de wind.

OM 10.30 uur kwam ik aan in santiago de Compostela. IK dacht ik ga eerst mijn certificaat halen want als de hele grote groep komt kan het wel een hele opgave worden. Normaal duurt het wel 1 tot 1.5 uur. Nu slechts 20 min. Ik had dus goed gegokt.

Ik kon pas om 13.30 in de Monesteria tercht. Ik heb daar een kamer kunnen boeken voor 20.00 euro. Toen Lucia en ik vroeger tijdens een Paradores reis voor zo'n kamertje wel omgerekend 200.00 euro moesten betalen. Dan was wel de receptie en ontbijtzaal en restaurant wel veel luxer. Paradores zijn oude karakteristieke gebouwen zoals klooster, ziekenhuizen, gevangenissen etc. Waar ze zeer luxe hotels van/in hebben gemaakt. Als een soort bescherming van cultureel erfgoed.

Toen eerst nog maar willen lunchen, maar ik had nog niet zo'n trek. Ik dacht ik ga mijn eigen lunch regelen. Ik had in mijn rugzak nog een halfvolle fles rode wijn, over van gisteren. Ook nog brood van mijn diner van gisteren en nog stuk kaas. Het was fris weer maar ik zat op het grote plein tegen een pilaar heerlijk uit de wind.

Das was zo ongecompliceerd genieten. Alles is opgegaan. Daar nog even gezeten om te kijken of ik nog bekenden binnen zag komen. Tot nu toe nog niet.

Toen naar de Monesteria gegaan en kreeg daar mijn kamer sleutel. Zo' nonnen kamertje. Klein met wastafel en keurig schoon.

Een uurtje of zo geslapen en daar toen ik ging opstaan toen tegen een plankje waar ik denk een TV heeft gestaan zo enoirm mijn hoofd gestoten. Bloeden als een een rund (je).

Na het douchen heb ik heerlijk fris ondergoed aan kunnen doen wat ik nog niet gebruikt had, dus eigenlijk te veel meegenomen. De tot de draad versleten en nog niet weggegooide sokken aangedaan. Ja, deze waren schoon. (Eerder gewassen). De laatste dagen heb ik mijn spullen aan het eind van de dag niet gewassen want drogen deed het toch niet. Die gaan straks in zo'n vacuumzak.. Beter voor de medepadsagiers strak in het vliegtuig.

Nog lekker door het centrum geslenterd en op zoek naar een plaats om te gaan dineren. Ik wilde nog graag een echte paella eten. Toen kwam ik langs mijn "huisbar" waar ze heerlijke pincho's hebben. Ik zit daar nu te schrijven. Ondertussen 2 glazen heerlijke Albarino en een paar van die zulke lekkere pincho's. Ik zie wel hoe mijn "Eet verschaffing vanavond verloopt. Ik heb nl. nog zo'n huisbar/restaurant. Het zal denk geen Pelgrumsmenu" worden. Mensen dit is voor mij zo genieten. Wordt vervolgt. Dat duurde niet lang want op dat moment komen er twee redelijk jonge spanjaarden naast mij aan de bar zitten. Zij bestelde een glas vermouth. IK dacht, bah wat ouderwets. Ik had al eerder gezien in Spanje dat het daar best wel een populaire drank is. Nu blijkt dat ieder gebied in Spanje wel zijn eigen vermouth heeft. Hij liet wat proeven en ja hoor dit is echt compleet anders. Hier proef je kruiden ipv. zoet. Erg lekker. Helaas vlieg ik morgen terug anders ga ik nog op "vermouth" ontdekkings tocht.

Ik weer verder. Ik zag dat er nu ook weer een grote kermis met ook een reuzenrad is. Qua eten allen maar zoetigheid en een grote tent waar je alleen Pulpo (inktvis) kunt eten. Nu 18.40 uur was die tent nog helemaal leeg. Zo te zien zijn ze op een massa mensen ingericht.

Jawel op een gegeven moment kom ik een frites kar tegen. Ik patatje met besteld.. Daar op een stenen muurtje opgegeten. Toen weer terug naar de gezellige smalle straatjes. Op een gegeven moment kom ik een geheel nieuw en onderscheidende bar en restaurant tegen. Voor mijn gevoel "italian style ". Ik vraag aan de ober, bleek ook de eigenaar te zijn of de zaak pas nieuw was. Ja, nu 3 maanden open.

Een feest om daar mijn Albarino te nuttigen. Helaas heb ik al te veel gesnackt om hier nog iets te gaan eten. Mocht ik hier, SdC, nog een keer terugkomen ga ik hier zeker eten.

Naast mij zaten 2 jonge Duitse meisjes en die waren ook zo gefascineerd over de opzet van deze bar/restaurant. En gelukkig het werd ook druk. Alles bezet.

Ook hier weer opvallend. De ene bar/restaurant is vol de andere gewoon leeg. Waar gaat het daar fout. Interessante "case ". Bijna traditioneel sluit ik mijn laatste Camino avond af met een grote bak erg lekker ijs van de ijswijnkel op de hoek. Hummm, heerlijk.

Morgen vlieg ik om 12,40 uur rechtstreeks naar Amsterdam, dus veel tijd om nog iets te doen is er niet. Mijn reiskleren al klaarliggen en de rest al goed, gecomprimeerd, ingepakt. Ik neem mijn rugzak als handbagage mee dus moet het aan max. afmetingen voldoen. Moet lukken want is op de heenreis ook gelukt. Behalve een paar nw. wandelschoenen heb ik (helaas) niets bijgekocht. Ik ga maar weer bijtijds slapen. Ik heb mijn wekker om 08.00 uur gezet, ik ben benieuwd hoe laat ik wakker wordt.

Verslag van maandag 30 juli. Van Santiago naar Amasterdam. Xxx km. Van 23 graden naar 32 graden.

Om 07.00 uur was ik wakker. Rustig in een Café mijn ontbijt met verse jus d'orange genomen en toen rustig naar de bus naar het vliegveld gelopen. Ik had de bus van 09.30 uur. Wel wat vroeg maar het regende licht dus nog wat gezellig rondlopen is dan ook geen pretje. En de overdeekte markt was bijna nog niets aanwezig. 

Ik vermaak me wel op het vliegveld. IK had bij de lokale bakker nog een pane con Chocolat gekocht en daar heerlijk opgepeuzeld.

Heel bizar eigenlijk ik ga in Spanje regen en bij 23 graden weg zonnig en kom in een warm en zonnig Nederland aan met 32 graden. Meestal is dat andersom. Een voorspoedige vlucht gehad, we kwamen wel 20 min. eerder aan. Waarschijnlijk wind mee gehad.

Lucia zou mij ophalen maar de A12 was gedeeltelijk opengebroken, dus allerlei omleidingen en op Schiphol zou het de drukste dag van het jaar worden, wasrschijnlijk ook moeilijk te parkeren. Daar maar vanwege de omtandigheden van af gezien. Ik moet zeggen, ik vond dat niet zo erg. Even heerlijk nog een kleine 2 uur bijkomen in de trein. Terug/bijkomen in de "normale wereld". Ik kan terugkijken op een hele fijne, inspirerende, maar weer een totaal andere, Camino. Ik heb weer zoveel leuke en interessante mensen ontmoet met bijna ieder een eigen verhaal. Ontwapend soms. Ik heb in een kleine ruim 6,5 week 1510 km. te voet afgelegd. Ik ging even op Google maps kijken en toen bleek dat van Gaanderen naar b.v. Rome 1520 km. is en dan denk ik bij mijzelf, dat is toch wel heel ver weg. En toch is het mij zonder echte problemen goed afgegaan. Hieruit blijkt dat wanneer je gezond bent en vooral het tussen de oren goed zit, een mens tot veel in staat is. Ik ben daar dankbaar voor.

Ik sluit mijn Camino varhalen vanuit Le puy en Velay naar Santiago de compostela hierbij af met nog te vertellen dat toen ik wakker werd in mijn eigen bed k mezelf afvroeg, hoeveel kilometers ga ik vandaag lopen? Nog een Saillant detail, ik ben tijdens deze tocht 6.2 kilo afgevallen terwijl ik voor mijn gevoel veel gegeten heb.

Maar je doet natuurlijk wel "wat" inspanningen.

Bedankt voor jullie leuke reacties en kom een keertje langs om de mooie plaatjes te zien en nog zo veel aanvullende verhalen. Bedankt, Aad,