8e verslag van dinsdag 10 juli t/m zat. 14 juli

Verslag van dinsdag 10 juli van Puente la Reina naar Villamayor de Monjardin. 31.5 km. 27 graden.
Om 05.50 uur vertrokken maar na een paar 100mtr. Was de Panaderia open waar ook koffie te verkrijgen was. Daar mijn ontbijt genomen en om 06.10 uur op pad.
Volop wijngaaren van Navarra waar ik door heen loop. Prachtig uitzicht, een dorp op een heuvel met op de achtergrond een prachtig bergenrif. Het Landschappelijk zo möoi.
Al een aantal dagen kom ik 2 Belgische mannen uit belgie tegen. Zij slapen altijd in een andere Albergue en vertrekken altijd iets eerder. We lopen door Leuke dorpjes met bijna altijd een Fontijn. Ik maak er een gewoonte van iedere keer mijn hoofd onder de kraan te houden. Heerlijk verfrissend..
IK heb al een dag last van mijn rechter enkel/hiel. Ik masseer en wrik deze aan het eind van het lopen wat los. Verder smeer ik deze in met Voltaren. IK kan er ongeveer 2/3 van de dag mee lopen. Door korte stappen te nemen lukt het wel. Het is wel erg vermoeiend. vermoeiend. Maar hopen dat het overgaat.

In Spanje valt het op dat men de paden moddervrij heeft gemaakt. Ik bedoel daarmee.dat men ze veeal een soort verhard heeft. Allerlei soorten steen, keien, natuursteen en meestal in cement gevoegd. . Dat loopt wel fijn.
Weer zo'n prachtige omgeving, heel divers tot bergenrif toe de mij de gehele dag achtervolgde.
In een stadje zag ik ineens in een blik linke het logo van Lidl. Ik blij en ging die straat in.
Daar wat inkopen gedaan voir het geval ik er om verlegen kom te zitten. Bier, fles verdjo uit Rueda, pakje jamon serrano en bakje Couscous. En ook nog een fles vruchtenyoghurt wat ik ondertussen graag tijden het lopen op drink.
Op laatst weer last van enkel Om 13.00 uur kwam ik bij de Albergue aan. Albergue Peregrinos in Villamayor. Deze Albergue is van het Nederlands Pelgrim genootschap. Een Nederlands echtpaar welke ik al had ontmoet in Jean Pied de Port, waar zijn de sfeer van het "Pelgrimmen" probeerder te proeven. Zijj vertelde mij toen dat zij daar 2 weken Hospitalero's zouden zijn. Toen ik daar aankwam natuurlijk een hele leuke reactie van beide kanten. Ze vertelde mij dat zij echt hadden gehoopt dat ik langs zou komen.
Een prachtig, karakteristiek gebouw wat ligt op een prachtige plek met prachtig uitzicht.
Leuk om met deze mensen te spreken. Toen ik aankwam gingen ze net sluiten en lunchen en zouden rond 15.00 terugkomen. Vond ik niet zo erg. Kon ik rustig mijn Couscous opeten met de rode wijn welke eerder op mijn pad bij een wijnbodega gratis uit de muur kon tappen. Gelukkig had ik de plastic fles van mijn yoghurt drink nog bij mij. Natuurlijk eerst even goed gespoeld met water.
Ik had een fles Verdejo gekocht maar had geen kurkentrekker. Dus even wachte tot iemand van de Albergue terugkwam. Ik was als eertse en ondertussen schoven er een aantal bekenden bij. Die fles wijn kwam dus goed van pas want in de Albergue verkochte ze geen wijn (Gemiste kans om omzet te maken). Ik begreep later dat het ook zeker niet de bedoeling is. Men doen dit helemaal vanuit gde geloofsovertuiging. Ik denk dan bij mijzelf, de mensen willen toch best wel wat te drinken hebben. Zeker "ik". Ze willen ook met de Pelgrimgangers mediteren. Heb ik niet aan meegedaan omdat ik voetbal wilde kijken.

Ik had de dag ervoor gebeld of men een bed voor mij wilden reserveren. Maar in Spanje, en ook bij hen, deden ze er niet aan. Op zichzelf ben ik het daar wel mee eens. Ik loop wat sneller dan de gemiddelde Pelgrimganger, dus ik heb altijd wel een bed. Ik had ook een bed gereserveerd voor Charlotte. Dus op advies van de Hospitalero, een bed vrij gehouden voor haar. Ik had haar nog niet gezien. Gevraagd of zij al was binnengekomen, antwoord neen.
Later komt ze, gewassen en al, aan lopen. Raar naar ik was blij.

Het was druk in Albergue, erg gezellig met elkaar gegeten. B.v de dag ervoor was het erg rustig. Voor de Nederlandsevrouw van Hopitaleres Wouter was het de eerste keer dat zij voor zo veel mensen moest te koken. Ze vertelde dat ze best wel zenuwachtig was. (25 personen)
Het was zo gezellig en een Fantastisch diner. Daarna zijn we voetbal gaan kijken bij de nabijgelegen bar. Frankrijk tegen Belgie.
Het is een keurige Albergue, moderne bedden, schoon en goed sanitair. Een aanrader!
Om 22.00 uur gaan slapen, wan de volgens=de dag om 05.25 uur weer op. (Tussendoor heb ik wel een uurtje mijn ogen dicht kunnen doen op mijn bed.

Jullie merken het wel, ik schrijf dit vanuit mijn gevoel, soms dubbele passages en redelijk wat typefouten. Mijn excuses daar voor, voor zover ik mij daar voor moet excuseren.

Verslag van Villamayor de Monjardin naar Logroño. 40 km. 32 graden
Om 06.10 uur na het ontbijt vertrokken. Op weg naar Viana. Zo'n 30 km. Na zo'n 8 km. Heb ik in Los Arco's op een zeer gezellig pleintje met een prachtige kerk met erg mooie toren een kopje koffie gedronken. Ik had van mijn inkopen bij Lidl nog een koffiebroodje in mij rugzak zitten en heb dat daar heerlijk opgepeuzeld. Alles ging zo voorspoedig dat ik al om 12.30 uur daar was aangekomen.

Een erg gezellig stadje met veel bedrijvigheid. Ook daar waren ze bezig afrasteringen aan het neerzetten voor een stieren race. Ik denk dat het net zo iets is als in Nederland dat ieder dorp zijn kermis heeft. Het eerste wat ik deed was naar een sportzaak gaan. Ik vroeg of er een schoenmaker in het stadje was en men verwees mij naar Logrono. Ze hadden een hele sortering loopschoenen staan en liet mij er een paar aanpassen. Maar maat 45 - 46 heben ze daar niet zoveel. Uiteindelijk een paar lekker zittende lage Salomon wandelschoenen gekocht.

Toen ik wist dat mijn schoenen zo scherp waren versleten ben ik anders gaan lopen, meer met mijn voeten naar buiten waardoor ik hoopte dat ik meer op de linkerkant van mijn hiel zou landen. Ik had mijn schoenen voor mijn trip laten verhakken. was met mijn nieuwe schoenen blij, want een blessure heb je snel opgelopen. Dat is iets wat ik niet kan gebruiken.

Omdat ik daar al zo vroeg was en ik In Logrono mogelijk een schoenmaker kon vinden ik nog 10 km. Verder gelopen, dus totaal 40 km. Ik moet zeggen, het ging me erg gemakkelig af. Tijd is wel de factor. Was het 14.00/15.00 uur dan ga je minder snel 10 km. Extra lopen. Dat is dus het voordeel van vroeg op pad gaan.
Weer prachtige omgeving. Kriebels op mijn hoofd daarvan. Een mooie dag. Bij aankomst in Logrogno donkere wolken. We hebben het droog gehouden. Ik op zoek naar Albergue Eglesias, een slaapplaats in een kerk. Deze was al vool, ik kon wel op een matras op de grond slapen. Nu heb ik daar geen probleem mee.

Ik wilde vanavond voetbal kijken, Engeland tegen Croatie. Men ging wel om 22 00 uur dicht. Stel dat het uitloopt heb ik probleem. Voor het eten was er eerst een dienst voor de Pelgrims en daarna kon ik pas de stempel in mijn Credential krijgen. Maar die dienst was gelijktijdig aan de voetbalwedstrijd welke we daar niet konden kijken.

Teruggegaan naar Albergue Peregrinos weaar ik langs was gelopen. Daar was nog plaats en de kosten 7.00 euro voor de slaapplaats
Deze dag ep ik van de wijngebieden van Navarra naar de wijngebieden van Rioja
Om 14.30 uur kwam ik dus aan in Logrogno, 40 km. gelopen zonder problemen. Was totaal niet moet. Misschien omdat ik opgelucht was vanwege mijn nw. Schoenen.
.
Na douchen ik naar een bar/terras en daar wijn met paar verschillende tapaz besteld. Daar begonnen an mij verslag. Pas om 17.00 uur kwam ik erachter dat ik ook nog een schoenmaker moest zien te vinden. Ik aan een mevrouw die ook op het terras zet gevraagd of er in de stad een schoenmaker te vinden was. Zij antwoorde bevestigend en probeerde mij in het Spaans het uit te leggen. Ik begreep het niet helemaal. Daarnaast had ik mijn oude schoenen niet bij mij dus ik terug naar de Albergue. Daar hebben ze op internet gekeken en via een plattegrond mij de juiste weg gewezen. (!?) Al snel gevonden en zij gaan er nieuwe hakken onderzetten en kan deze om 20.00 uur ophalen. Nu 19.00 uur ben ik het vervolg van mijn verslag aan het schrijven wat ik om 17.00 uur plotsklaps had afgebroken om naar de schoenmaker te gaan.

Nu iets gaan eten en op tijd bij de schoenmaker zijn. En...... bijtijds in een bar gaan zitten om de voetbalwedstrijd te gaan kijken. Allemaal heel krap. Maar ik ben blij dat mij schoenen gemaakt kunnen worden, zeker bij regen heb ik deze schoenen nodig. Mijn nieuwe lage zijn daar niet voor geschikt.

Wat mij opvalt, omdat ineens 10 km. meer het gemiddelde van min Camino bekende,
helemaal geen bekenden. Uiteindelijk 1 aardige Italiaan uit Lece , Zuid Italië (Puglia)
Ook tijdens het lopen zie ik een vrij gezette Bulgaarse dame welke ik tegenkwam en iedere keer stopte. Ik Zei: go...go...go... you can do it!!.
Ook zij heeft het volgehouden om tot Logrono te lopen. Ik zag haar in de bar met de gezellige Italiaan Jordano. Ze bedankte me echt hiervoor. Het gaf haar zoveel positieve energie.

Ik moest bijtijds naar de Albergue want de deur ging echt om 22.00 uur dicht. Ook in de Albergue had men een flatscreen van 40x30 cm. Daar kon ik gelukkig de verlenging zien.
Nog even voor onderweg. Lopende door een bossage en daar waren zoveel krekels. Ik werd "echt" gek van het lawaai. Nog nooit zo'n hard geluid gehoord.
Buiten het probleem met mijn schoenen zijn mijn sokken versleten tot op "en" met de draad. Gaan nu in de vuilnisbak. Lucia, deze zijn echt niet meer te herstellen hoor..

Verslag van Logrono naar Najera en later naar Azofra. 36,5 km. 28-32 graden
Om 06.20 uur, na thee en nog in mijn rugzak cakeje van gisteren als ontbijt op pad. Ik had gehoopt dat er in zo een grote stad als Lagrono wel een bar of bakkerij met koffie open zou zijn. Dus niet, ik dus zonder koffie en bv.pain au chocolat op pad. Ik dnk dat dit wel een rol heeft gespeeld in het eerste traject van mijn tocht. Ten eerste moest ik wennen aan mijn nieuwe hakken van mijn wandelschoenen. Deze rolde toch anders dan in de oude situatie. De eerste stop om iets te kunnen eten en drinken zou 13 km zijn, in Navarrete. Gelijk in het bwegin van het stadje zag ik veel Albergues en een soort bar waar men een ontbijt kon nemen.Daar waren heel veel mensen, ik denk Pelgrims die die dag op dat moment, na ontbijt begonnen te lopen. Het sprak me niet aan, ik dus verder het stadje in. Helemaal niets!!! Geen bakker, geen bar, helemaal niets. Ik dus verder. Ik merkte echt dat ik het nodig had en niet kon krijgen. Pas vlak voorVentosa, waar normaal gesproken iets genuttigd kon worden, stond er een foodtruck. Ik koffie besteld. Was gelukkig een lekker bakkie. Ze hadden er ook stukje stokbrood liggen maar die sprake mij niet aan. Na de koffie ik dus op naar Najera. IK daar aangekomen op zoek naar mijn Albergue Municipal. Ik passeerde een grote markt waar ik best wel rond had willen lopen maar ik dacht: eerst mij aanmelden bij de Albergue. Daar aangekomen, rond 12.30 uur, stonden er zeker 1t man te wachten. K kende de Albergue en wist dat we daat met zeker 40 man op een slaapzaal moesten slapen. Op zichzelf geen probleem, maar een hele tijd wachten totdat iedereen ingeschreven is, dat gaat er heel rustig aan toe, besloot ik nog maar naar het volgende dorpje te lopen zo'n 6,8 km verder. Ik heb wel eerste gebeld of men voor mij en slaapplaats konden reserveren en gelukkig deed men dat. Ik kon zo op een rustiege manierlangs alle marktkramen lopen, nog wat fruit en een kurkentrekker gekocht, en toen richting Azofra. Een lange straat met huizen, 2 cafe's en restaurant en een zeer mooie, nieuwe Albergue Municipal. Eerst lekker gedoucht en spullen gewassen en toen naar de bar. Ik zag dar nog mensen eten maar ik moest wachten tot 18,30 uur. De keuken was al dicht. IK wilde mijn verhaal gaan schrijven en dacht dat te doen in de bar onder het genot van een glas wijn. Vlak tegenover was een kleine soort kruidenier en ik daar naar binnen. Een fles wijn gekocht, potje olijven en een stuk brood. Ik dacht, ik kan ook in de gezellige ruimte van de Albergue mijn verhaal schrijven. Het is nu 22,30 uur en ben daar druk mee bezig, dus jullie begrijpen dat daar toen niet zoveel van terecht is gekomen. Al snel had ik contact met een duitse jongedame Katrin en een Deense jongen. Erg gezellig, zij hadden nl. ook een fles wijn in bij de kruidenier gekocht. Dus kwaliteitscontrole! Al snel kwam er een Duitse jonge vrouw en Belgische jonge vrouw er bij zitten en binnen de kortste keren waren er 4 flessen (2 bij gekocht) wijn soldaat gemaakt. Leuke, inhoudelijke gesprekken ontstonden er, heel gezellig. Op een gegeeven moment kwam Daniel ter spraken en hoe wij met hem omgingen om zijn kwaliteiten te ontdekken. Met name om niet direct nee te zeggen of "als" te roepen. Hem de kansen te geven wannneer hij iets aangaf om te doen. Katrin (24 jr.) trok mij op een gegeven moment mee naar buiten en barste in huilen uit.
Zij vertelde dat haar moeder altijd maar negatief op haar plannen reageerde en altijd overal bezwaren tegen had en dat zij het zo mooi vond hoe wij op situaties reageren.

Om 19.30 uur zijn we nog gezellig gaan eten bij de bar/restaurant. .
Een heerlijk 3 gangen menu met lekkere wijn voor slecht 10,00 euro. Buiten het eten was het ook erg gezellig. Ook heel veel locals zitten daar op het terras. Allemaal mannen. De vrouwen zullen wel aan het werk zijn. (Tja) Omdat ik wat meer kilometers heb gemaakt dan gemideld kom je in een geheel nieuwe groep mensen terecht. Gelukkig heb ik door mijn nieuwe hakken geen last meer gehad van mijn enkel/hiel. Een fijn gevoel.

Nog niet vermeld over gisteren. Op een gegeven moment zat er bij een kapel een groep van zeker 100 kinderen tussen de leeftijd van 14-16 jaar. Ik vroeg naar het hoe en waarom. Zij deden een expeditie (looptocht) met rugzak en al van een maand door geheel Baskenland, zowel spanje en Frankrijk. Heel leuk om te zien.
Vandaag bijna alleen maar door gigantische wijngaarden gelopen, heel mooi gezicht.
.
Nu 22,45 uur, zo laat omdat ik andere verplichtingen had, sluit ik na een mooie en gezellige en interressante dag af om te gaan slapen.

Verslag van Azofra naar naar Villamayor del Rio. 33 km. 27-32 graden
IK heb heerlijk door kunnen slapen. Vanzelf werd ik wakker om 05,30 uur, misschien door het gestommel van een ander. Om 06.30 uur vertrokken na heerlijk ontbijt met verse jus d'orange. Dat zie je eigenlijk overal bij bar's.

Het zou een bijzondere dag worden. Vanochtend licht bewolkt.
Aan het einde van het dorp was er een pijl voor linksaf. Daarna heb ik geen aanwijzingen meer gezien. Toen maar op mijn GPS route (onmisbaar weer) gaan lopen door een prachtig landschap. Geen enkel teken andere pelgrims. Ergens ging het met mijn GPS route iets fout. Ik kwam op een gegeven moment uit op een doodlopende weg bij een soort waterwin project. Om een heel stuk terug te gaan lopen en een andere weg te kiezen om maar te kijken war ik uitkwam ben ik de boesh boesh (waarschijnlijk fout geschreven) in gedoken. Ik door echt een wildernis van struiken van minimaal een meter hoog naar boven geklommen omdat ik op mijn telefoon zag dat ik die richting op moest. Wanner er daar iets met mij zou geburen zou er alleen maar terzijnertijd een skelet van mij de vinden zijn geweest.

Echt steile beklimming waarbij ik dacht daar wel een pad te kunnen vinden. Dus niet. Op een gegeven moment hoorde ik het geluid van een grasmaaier. Ik wist dat in die buurt een golfterrein was. Ik zo blij als een kind. Valse blijheid bleek later.
Ik kwam bij een hek aan waar ik zeker niet overheen kon klimmen. Ik het hek maar volgen. Op een gegeven moment moest ik weer flink klimmen en kwam in een graanveld terecht. Een Heeeeel groot graanveld bleek later. Ik maar door het graanveld lopen, door een soort spoor zag ik dat er wel eens iemand met het zelfde probleen had geworsteld. Uiteindelijk kwam ik bij een pad terecht richting ingang van de Golfclub Rioja Alta waarvan ik wist dat The Way daar langs liep. Ik bij het restaurant van de golfclub gaan zitten om mijn schoenen en sokken van aller vervelend prikkelende te verwijderen. Ik kan je zeggen, dat was een hele klus.

Toen ook maar een koffie besteld en amper 5 minuten later kwamen de twee dames van gisteren aan die een uur later waren vertrokken. Zij vonden het wel leuk maar ik had andere gevoelens. Toch gezellig mijn verhaal kunnen doen.
Toen ieder weer zijns weegs gegaan. Door allerlei gezellige dorpjes o.a. Grañon waar ik in 2014 uur zoveel aan over heb gehouden. Slapen in een klooster en met z'n allen (paar allen) de maaltijd gingen bereiden en iedere nationaliteit moest toen een liedje van zijn land zingen. Bij mij was "tulpen uit Amsterdam". Ik heb daar op het terras mijn eerste bier die dag gedronken. Leuk om het weer te zien. Ik proefde daar weer die sfeer, heel mooi.

Ik moest weer verder want ik had nog 11,5 km. te overbruggen. Iedere 2,5 km. kwam ik door een dorpje, dat is wel wat makkelijker lopen. Op een gegeven moment begon het te regenen. Ik keek naar boven en kon mij niet voorsteel waar die regen vandaan kwam. Aan mijn linkerarm brande de zon en aan mijn rechterarm voelde ik de regen. Heel bijzondere ervaring. Het was gelukkig van korte duur.
Om 14,30 uur bereikte ik Villamayor del Rio. Een gehucht van niets. Ik zag vlak voor het dorpje wel een heel erg amateuristisch bordje van Albergue: naar 200 mtr. Links. Ik dachjt dat is toch niet de Albergue waar ik wil slapen. Ik het gehucht in, daar dus helemaal niets te vinden. Ik dus terug en zag ongeveer 400 mtr. van The way af een groot bord "Albergue". Ik daar dus naartoe. Ik dacht bij mezelf, dat kan toch niets zijn. Maar toch, binnen alles heel erg keurig, schoon, goed verzorgd. Ik was tot heel lang de enige.
Ik was net binnen toen het begon te regenen.

Toen kwam er een jongedame uit Canada (Alexandra, 32 jr.) welke ik onderweg was gepasseerd en mee had gesproken. Ik had in het laatste dorp een fles wijn gekocht voor het geval dat..... Nou dat was nodig. Samen hebben we, samen met de Jamon Serrano, welke ik eerder had gekocht geconsumeerd. We hebben samen van het aangeboden diner ad 8,00 euro p.p genoten. Mijn fles wijn was al leeg dus bij de Albergue een nieuwe rode besteld voor 3 euro. En nog lekker ook!!! Verder heerlijk met elkaar hele fijne gesprekken gehad. Ondanks met z'n tweeen, oer gezellig.

Ik ben nu aan de laatste schrijverij van vandaag begonnen en ga dus vroeg naar bed, want het is nu 20.45 uur. Morgen ga ik de 1000km grens van de tocht overschreiden. Heel veel, maar ik voel het gelukkig niet zo.
Ik ga nu mijn tanden poetsen en gaan slapen. Morgen staat op de planning slechts 29 km. Ik hou jullie op de hoogte.

Saillant detail, ik heb hier geen internetverbinding en geen telefoon bereik. Dus erg rustig, in de ruimste zin des woords.

Verslag van Villamayor del Rio naar Atapuerca. 37 km. 32 graden,
om 06.00 uur vertrokken. Het was erg mistig en duurde best wel lang. Ik had gehoopt koffie + te kunnen drinken in het stadje 5 km verderop. Alle bars en bakkertjes waren nog dicht.
Centrum dan maar uit dacht ik, naar de weg gaan. Gelukkig was daar een hotel voor de koffie met mijn geliefde Pain au Chocolat
Om 09.30 uur was ik in Villafranca montes de Oca. Had 3,5 uur erop zitten en best wel trek in een biertje "en" met heerlijke tortilla welke er zo uitnodigend uitzag op de toonbank. In 2014 had ik hier ook geslapen en kon mij nog herinneren dat de vrachtwagens door het smalle straatje voorbij raasten. Nu nog steeds, levensgevaarlijk.

Gelijk een stevige klim en de komende 12 km. gingen over de kam van de berg door het bos. Het pad leek wel een soort brandgang, zo breed. Geen wind en de zon brande stevig.
Aangekomen in San Juan de Ortega, wat ik in eerste instantie als overnachtingsplaats had gepland. Maar zo vroeg (12,15 uur) al stoppen en aan het eten en de wijn leek mij niet zo een goed idee. Onderweg nu alleen maar zonnebloem velden. Ook de omgeving is zo mooi. Zo divers, echt om van te genieten. Op het terras dar wel een biertje genomen en toen kwam de Fransman van ongeveer mijn leeftijd welke ik al weken met diverse tussenpozen tgenkom. Vandaag weer tijdens mijn bierpauze. Heel leuk.

Om 14.00 uur kwam ik uiteindelijk aan in Atapuerca. 37 km. Gelopen. Het ging mij erg gemakkelijk af. Hier een mooie, gezellige en keurige Albergue. Ik kwam daar de 2e nederlander, in dit geval een jonge vrouw sinds 1050 km. Die ik tot nu heb gelopen. Na de opfrispartij ik naar de Bar. Nu op het terras een mooi glas Verdejo uit Rueda (1,30 euro) met ansjovis/olijven/piment sticks (extra) besteld. Even pauze houden. Ook even naar huis gebeld, maar de verbinding was slecht.

In de Albergue al mijn spullen, behalve natuurlijk wat ik aanhad in de wasmachine voor 3.00 euro. Drogen doet het buiten van zelf wel. Nu naar de bar om de voetbalwedstrijd Engeland tegen Belgie te kijken. Maar daar stond de TV zender eerst op Wimbledon Djokovic tegen Nadal. Daarna gaat de zender pas over naar de voetbal.

Morgen loop ik naar Burgos, voor intimi weten wel dat ik dat wel spannend vind.
Nu, 19.00 uur aan de pizza, want meer is niet te krijgen.
Ik ga nu "posten", dus al het andere wat vandaag nog kan passeren komt in het volgende verslag. Groeten, Aad.