9e reisverslag van zondag 15 juli t/m dinsdag 17 j

Verslag zondag 15 juli. Van Atapuerca naar Rabé de las Calzadas. 33 km. 27 graden.

Het begon weer wat mistig en gelijkeen aardige klim en daling. De temperatuur was heerlijk. Toen de mist optrok kon ik genieten van de prachtige omgeving. Het werd al snel warm en grote stukken door open terrein. Dus warm. Gelukkig kan ik daar goed tegen. Soms een heerlijk windje.

Toch weer een bijzondere dag. Voor het eerst had ik mijn wekker niet gezet. Ik ging al om 20,30 uur slapen en dacht dat ik wel op tijd (?) Wakker zou worden. Dus niet, om 06,30 uur kwam ik bij de mensen. Anderen in mijn kamer heb ik niet horen vertrekken. Dus ik zal het wel nodig hebben gehad. 

De ene bar voor een ontbijt ging zondag niet open en de andere pas om 08,30 uur. Ik dus zonder mijn koffie+ op stap. Ik op weg naar Villalval, een plaatsje waar ik al sinds 2014 verliefd op ben geworden. Ik zal het uitleggen, tijdens mijn eerste Camino kwam ik na een afdaling van een flinke heuvel het dorpje binnen. Wanneer ik een bijzonder huis zie, vooral waar niemand er meer in woont, maak ik er een foto van. Zo ook van betreffende huis. Ik wilde erg graag in dat dorpje een koffie drinken, maar helaaas geen bar te vinden. Wel 3 km verderop. Daar op het terras zittende begon het bij te malen. Ik zou daar, het dorpje waarvan in van het huis een foto had gemaakt, wel een bar met Albergue willen beginnen dacht ik bij mezelf. Dat speelde af in mei 2014. In september ben ik mijn echtgenote Lucia met auto en caravan o.a. naar Spanje gegaan om te laten zien wat en waar ik o.a. ben geweest en heb geslapen. Natuurlijk ook even langs het huis in Villalval geweest. Het huis was al zeker 15 jr. niet bewoond geweest, de planten kwamen door de stenen muur. Maar het was een zo mooi, karakteristiek pand. Wij daar proberen de eigenaar te achterhalen. Het bleek uit een erfenis aan 5 zussen toe te behoren. We hadden een telefoonnummer en in Nederland na vele andere tel. nr's te hebben gekregen van wie eigenlijk de soort woordvoerder zou zijn. Nou, ik spreek geen spaans en Lucia een beetje. De communicatie vlotte niet zo erg en heb het een beetje laten rusten.

Afgelopen september, tijdens mijn laatste Camino tocht "Via de la Plata" vanuit Sevilla naar Santiago de Compostela (1050 km.) Kwam ik in contact met een Duitser die ook deze tocht liep en was getrouwd met een Spaanse vrouw. Ik vertelde hem mijn verhaal en hij bood aan via zijn vrouw voor mij het nodige uit te zoeken. Toen ik thuis kwam hebb ik met Lucia er over gesproken en Lucia ging accoord dat ik een bod zou doen op dat huis. Ik/wij/? zouden dan van april t/m sept. daar een Albergue houden. ER zijn ook heel veel mensen die het leuk vinden om als vrijwilliger in een Albergue te werken. Ik had al met de soort lokale overheid begrepen dat het kon met het huis..

UIteindelijk een bod gedaan en dat vonden ze te laag. Er volgde een tegenbod wat ik had geaccepteerd. Ik dacht, YESSSSS, ik heb een huis in mijn geliefde Spanje.

Het huis stond dus al minimaal 15 jaar leeg en niemand deed er iets mee, of geinteresseerd. Even later kreeg ik een bericht dat een oom het ook wel wilde kopen (Nu pas, denk ik, omdat iemand de toon (Bod) heeft gezet).  Vanaf dat moment is alle communicatie gestopt vauit hun kant uit. Heel jammer, maar ik had er wel vrede mee want hier kun je toch niet tegenop.

Toen ik mijn plan had opgevat weer een camino tocht te gaan lopen, nu vanuit Frankrijk was er nog niets aan de hand. Ik zou 18 juni gaan lopen omdat er een feestje was gepland op 16 juni. Toen dat helaas niet doorging heb ik mijn vlucht een week naar voren gehaald en op 11 juni te gaan vliegen naar Lyon om daar met de trein naar Le Puy en Velay te gaan, met in mijn "verre" achterhoofd wel tot Burgos te gaan lopen, vlak bij het plaatsje Villalval om te kijken of er al iets met het huis was gebeurd. Omdat ik hgelemaal niet wist hoe alles ging lopen heb ik altijd gezegt: Ik weet het niet, Ik weet niet wanneer ik terug ben. Lucia zei wel, als je maar uiterlijk 1 augustus terug bent. Helemaal niet van plan om helemaal tot Santiago de Compostela te lopen. (1500 km.) Maar alles liep zo voorspoedig dat ik in mijn achterhoofd daar al wel mee bezig was. Maar het hangt van zoveel factoren af. Het weer, evt. Blessures etc. Een paar dagen geledn had ik echt zoiets van, ik kan Santiago de Compostela halen als ik iedere dag tussen de 30 en 35 km. Zou lopen wat voor mij tot op heden geen probleem was.

Vanochtend ging ik om 07.00 uur van start. 5 km. voor Villalval. Toen ik daar aankwam was de staat van het huis nog steeds hetzelfde. Ergens gaf het mij wel wat hoop aan de andere kant kun je niet tegen een Spasnse familie de strijd winnen. Ik had een beetje gehoopt dat er al wat aan het huis was gedaan, want dan heeft men er plannen mee en niet alleen als investering/belegging gekocht.

Daarna door naar Burgos. Daar op een terras een heerlijk biertje met iets zoets, wat ik nog in mijn rugzak had voor het geval, gebruikt. Ik had toen pas 20 km. gelopen en wilde, ondanks dat Burgos een hele leuke, mooie stad is, toch wat kilometers maken. Nu uiteindelijk in een erg gezellig klein stadje Rabé de las Calzadas gestopt en een Albergue gezocht. Bij binnenkomst zag ik al een gezellige bar met groot TV scherm, dus er kon straks in ieder geval naar de WK finale gekeken worden. Ik wilde in de Albergue van de kerk overnachten en daar verwachte mij een speciale ervaring.

Het was ondertussen 14,30 uur. Ik mij aangemeld. De regie werd mijn geheel uit handen genomen. Ik moest eerst mijn loopschoenen uitdoen, wat ik kan begrijpen. Nu inschrijven. Toen de dame daar mee klaar was en een "heel" protocol had doorgelopen naar mijn rugzak. Ik moest eerst mijn slaapzak er uit halen en op mijn bed leggen. Ze bleef er bij staan tot het was gebeurd. Toen vertelde ze dat er geen andere soorten kleding op het bed of op de grond mocht worden neergelegd. Mij rugzak moest in een soort grote vuilniszak en al mijn kleding moest in een andere plastic zak. Toen wilde ik mijn waterflesfles vullen en deed dat in de keuken, Zij was met een andere Pelgrim bezeg maar kwam gehaast aanlopen dat de keuken voor het koken is en dat water uit een andere kraan gehaald moest worden. Toen zei ik, wat geiriteerd dat het "nu" wel genoeg was. Ze sprak gelukkig een beetje Engels. Daarna werd het betreffende de bemoeizucht rustig. Ik snel mijn spullen uitgewassen en snel weg naar de bar, waar ik nu zit en mijn verhaal van deze dag schrijf.

Nu 16,15 uur en ga straks heerlijk naar de WK finale kijken. Op dit moment staat wimbeldon nog op. Op het terras van de bar zat een Canadees vader van 72 met zijn dochter. Zij liep een week mee met haar vader en daarna zijn 1e zoon en ruim een week later zijn 2e zoon. Na iedere week gaat zijn kind weer naar huis. Heel grappig en bijzonder. Wel leuk.

Tijdens de voetbalwedstrijd werden we helemaal opgenomen door 3 Spanjaarden. Drankjes uitwisselen en zo. Ook weer heel gezellig.

Om 19.00 uur ik naar de Albergue om daar te gaan eten. Ik bleek de enige te zijn. Ben benieuwd. Vooraf beetje spijt ik had liever in bar gegeten. Nadat het eten was opgediend schonk ik een glas wijn in voor mezelf vanuit een karaf en dat was helemaal fout. Er stond 2 bijna identieke glazen voor mij en moest het in het andere glas inschenken. Dat glas was nl. voor het water. Toen vroeg de Dame hoe het met mij ging. Ik antwoorde "Slecht". Waarom vroeg zij. Ik zei: ik vind u niet prettig en legde uit dat zij mij als een kind behandelde wat helemaa niets mocht. 

Zij werd boos en zei dat ik geen goede Pelgrim was en begon maar door te ratelen. 

Zij belde een andere vrouw en die kwam binnen en zei niets. Ik zei, ik ben Aad. Ik ken u niet. Maar ik u wel???? De sfeer was om te snijden.

Ik was de enige in de Albergue men begon allemaal vreemde dingen tegen mij te zeggen. Ik had gelijk geen trek meer. Dus de helft bleef op het bord. Toen begon ze te vertellen dat de mensen in Afrika honger leiden. IK maar verder mijn mond gehouden.

Op een gegeven moment heb ik mijn spullen gepakt en ben weggegaan en naar een andere Albergue gegaan. Daar zaten pelgrims die ook daar al waren kijken en daar niet zijn gaan slapen om hetzelfde gevoel.

Daar ontmoete ik een ouder stel uit Brittannië (Frankrijk) Zij waren vanuit huis naar Santiago aan het lopen en hadden er al 1300 km. op zitten. Ik ondertussen ook al 1100 km. We hebben er enorm om gelachen

Verslag maandag 16 juli van Rabé de las Calzadas naar Itero de la Vega. 39,5 km. 23 graden.

Omdat er op de slaapzaal een man zo hevig, contnue snukte heb ik mijn oordopprn maar in gedaan. Ik had mijn wekker om 05,30 uur gezet om op 06.00 uur te kunnen vertrekken. Wekker dus niet gehoord en werd pas om 06.30 wakker. Dus een uur verloren wat jammer is vanwege mijn geplande afstand.

Een hele donkere lucht en twijfelde om alvast mijn regenhoes om mijn rugzak te doen. Alhoewel de donkere lucht mij regelmatig volgde is het droog gebleven. Het was heerlijk loopweer, niet te warm.

Om 10.15 uur kwam ik in Hontanas aan waar ik in 2014 heb overnacht. Een leuk klein dorpje met gezellige terrasje..Ik had zo'n trek in mijn biertje. In pricipe is dat om 11.00 uur maar nu was het even anders. Het viel goed. IK heb de indruk dat mijn spieren het nodig hebben.

Nu nog 9 km naar Castrojeriz. Een prachtige route, 10 km lange, rechte, vlakke weg/pad. Om 12.15 uur kwam ik aan in Castrojeeiz. Ik had toen 28.5 km. gelopen. Ik besloot verder et gaan. Het was nog erg vroeg en wilde toch meer dan 30 km. Lopen. Alleen moest ik dan 11,5 km. overbruggen. Ik voelde me nog steeds goed, was niet te warm, dus na een heerlijke pastamaaltijd met een grote pils ik weer verder. Ik wilde eigenlijk het dagmenu nemen met erg veel lekkere gerechten op de kaart voor 11.00 euro. Maar dat kon pas vanaf 13.00 uur. Ik dus reuze pech. Om 12.45 uur vertrokken met diect een stevige klim stevige, lange klim van 14%.

Dat was even afzien. Tussendoor kwam regelmatig de zon door. Toen ik boven kwam nog een stuk op hoogte blijven lopen en toen aan de afdaling van 18% begonnen en weer zeker 10 km. een lang pad waar geen eind aan kwam. Je kon niet zien waar het eindigde. Heel ver in de verte kwam er weer een heuvel. Mentaal was dit een zware middag. Er kwam geen eind aan en ik had al aardig wat km. in de benen. Ik had het zwaar. Uiteindelijk om 15.00 uur aangekoemen in Itero de La Vega en 39,5 km. afgelegd. Ik op zoek naar de Albergue Municipal. Deze ligt meestal bij een kerk, dus ik op zoek naar de kerk. En ja hoor. Ik was de eerste en bleek later ook de enige. Na het ritueel ik naar de bar waar ik eerst een grote bier had genomen. Ja hardloopvrienden, ik ga bier lekker vinden. Daarbij ook gefrituurde inktvisringen. Dat was even extra genieten. Ik begonnen aan mijn verhaal. Om 16,45 uur ging men sluiten en moest ik dus vertrekken.

Ik uiteindelijk 2 uurtjes geslapen. Gaf een heelijk gevoel, een beetje uitgerust. Ik om 19.00 uur weer naar de bar, want men had gezegd dat men om 19.00 uur weer open ging. Om 19,30 uur nog steeds niet. Ik uit nood maar naar de supermarkt van 30 vierkante meter. Ik een bakje gemengde vissalade, 4 bakjes yoghurt en 2 blijkjes bier gekocht. Ik op het bankje tussen de kerk en Albergue ik mijn avondmaal genuttigd. Gelukkig had ik 's-middags al mijn inktvisringen gehad dus viel de trek wel mee. Ik had als noodvoorraad nog steeds een fles Rose in mijn rugzak, maar deze openmaken voor mij alleen zag ik niet zo zitten.

Toen nog maar even kijken of de bar open was en ja, 08.15 uur was deze open. Ik een glas rode (rioja) wijn besteld en moest 1,30 euro afrekenen. Daar verder mijn verhaal van deze dag afgemaakt. Nu al weer 22.00 uur en ga richting mijn bed. Morgen nu vroeg op want er is verder niemand dus hoef ik geen oordoppen in en hoor wel mijn wekker. De planning is slechts 31,5 km. te gaan lopen naar Carrión de los Condes.

Verslag dinsdag 17 juli van Itero de la Vega naar Carrión de los Condes. 32 km. 31 graden

Om 06.25 uur vertrokken na mijn ontbijt van 2 bekertjes yoghurt welke ik gisteravond heb overgehouden van mijn avondmaal. Het begint al met en lang recht heuvelachtig pad en het belooft een warme dag te worden. Geen wolken en gelukkkig de eerste paar uur een heerlijk windje. Rond 7,45 uur kwam ik aan in het dorpje Boadilla delCamino waar ik zoek ging naar mijn kopje koffie. Ik ben van de route afgeweken en het dorpje in gegaan. Daar was een albergue waarbij een bordje stonfd van Bar-restaurant. Ik zag verder niets, ik aan een daar aanwezige amerikaan gevraagd en ik moest achterom. Daar een reuze bak koffie en een werkeloijk reuze pain choco. Uiteindelijk moest ik 2.50 euro afrekenen en allemaal erg lekker.

Direct buiten het dorpje was een kannal met een bomenrij. Net een Hollands landschap.

Met het indje in de rug en het geruis van de bomen creeerde een heerlijk loopgevoel. Daarna zeker 20 km. Een recht stuk vlak land zonder enige schaduw. De zon brande over je hele lichaam behalve het gedeelte waar mijn rugzak zat. Ik was veeIk hou wel van lange, rechte stukken maar dit was wel heel zwaar mede vanwege de warmte. lk zou te vroeg op plaats van bestemming komen dus ik besloot in het een na laatste dorpje te stoppen.

Het was 12.15 uur en kwam, heel vervelend een erg leuk terrasje tegen in villacazar de Sirga .

Ik heb daar van een werkelijk heerlijke 3 gangen lunch genoten met wijn en dat voor 9.50 euro. Ik had toen ik bij het terrasje aankwam een grote bier besteld, maar bij het menu zat ook nog een karaf rode wijn. Puffff, een hele opgave. Ik heb daar zeker een uur gezeten, ennnnnne genoten.

Ik had nog 5,5 km. te gaan naar Carrión de los Condes. Er zat helaas nog een klein heuveltje in. Ik kwam daar gelukkig in een gezellig, wat groter stadje aan met verschillende terrasjes. En de zon bleef maar schijnen. Het was toen ongeveer 15.00 uur. Ik naar mijn Albergue gelinieerd aan een kerk. Ik zag bij binnenkomst van het stadje een klooster waar je kon slapen. Ik daar naar binnen maar alle slaapplaatsen waren al bezet. Ik verder het stadje in en zag op mijn lijst dat daar Albergue Parroquial de Santa maria was met 52 bedden. Het lag direct naast de kerk. Daar hadden ze gelukkig plaats voor deze Pelgrim. Na het gebruikelijke ritueel heb ik eerst 2 uur geslapen, want ik was best wel moe.   

Ik om 17,30 uur het stadje verkennen. Er waren best wel leuke straatje waar overal wel wt te beleven viel. Op een gegeven moment zag ik 3 mannen zitten welke ik vandaag al diverse malen was tegengekomen. Zij bleken geen pauzes te hebben genomen vandaar dat ik ze al een paar maal was gepasseerd. We raakte aan de praat en bleken 3 Oostenrijkers te zijn die vanuit Genève waren gaan lopen. Een zelfs vanuit regio Wenen.

Het werd een heel gezellige middag verder. Er zaten ook een Belgische vader met zoon die de tocht met de fiets deden. Allemaal hadden daar gegeten en de Belgische vader had maar de helft van de pizza opgegeten. Toen zij weg waren heb ik als echte Pelgrim de andere helft maar opgegeten. Want weggooien is toch ook niet goed. Met mijn stevige lunch van vanmiddag en de halve pizza kwam ik min dag wel door.

Ik heb wel een stookbrood gekocht want morgen, wanneer ik om 06.00 uur wil starten, is er nog geen bakkertje open en is er pas na 17 km. Kans op koffie+. Ook heb ik een 4-pack naturel yoghurt gekocht voor morgenochtend want dat was me vanochtend goed bevallen. 

Nu 20,20 uur ben ik klaar met mijn verhaal voor vandaag te schrijven en ga het nu posten.

Tot mijn volgende verslag. Gr. Aad

--------------------