2e verslag dag van vrijdag 15 juni t/m maandag 18

5e loopdag vrijdag 15-06-2018 van Les Estrets naar Nasbinals. 34 km.
Gisteravond erg gezellig met elkaar gegeten. Wel 20 personen. Rond 22.00 uur gaan slapen. Voor het eerst slecht geslapen, ik was steeds mijn leesbril kwijt. IK had mijn wekker om 06,00 uur gezet om op 06.30 uur te gaan lopen. Om 05,45 uur was is klaar wakker, dus mijn wekker maar uit gedaan omdat de anderen later zouden opstaan omdat niet eerder dan 07,30 uur het ontbijt geserveerd werd. Dat was voor mij te laat, dus geen Ontbijt. IK dacht, dat neem ik wel in het volgende dorp, 8 km. verder. Daarover straks meer.
Omdat ik mijn wekker had uitgezet dacht ik, ik ga 15 min. later opstaan. Jullie begrijpen het, dus niet. Gewoon in slaap gevallen. Om 06.30 uur werd ik wakker, snel aangekleed en op pad. Het was toen 06.50 uur. Na 8 km ik naar een Bar waar je normaal ook iets te eten kunt krijgen alleen bij deze niet. IK zag dat er al een markt was, ik daar maar mijn bekende choc. Croissant gekocht en nog een vruchte/spijs broodje. Toen maar gewoon verder gelopoen en onderweg, zonder koffie, het opgepeuzeld. Later wel de koffie ingehaald.

We lopen al een paar dagen gemiddeld op een hoogte van 1200-1350 mtr. Dus best wel fris. Het was helemaal bewolkt en heeft bijna de gehele dag gemiezeld. Het eerste stuk weer veel klim en daal werk maar in de middag, bij begint deze al om 11.00 uur, met een glooiend, prachtig gebied. Alleen ik zag niet zo veel van de vergezichten om dat het heiig was. Deze dag ook helemaal geen zon. Om 14,15 uur kwam ik aan in Nasbinals. Uiteindelijk wel wat meer kilometers gelopen omdat ik in mijn "trans" gewoon een afslag niet heb gezien. Toen ik geen markingpoints meer zag ben ik maat op mijn GPS route, welke ik op mijn telefoon had geimporteerd, gekeken. En dus gewoon weer een heel stuk terug. Onderweg nog een heel stuk opgelopen met een jong meisje van 22 jaar uit Parijs die het waarschijnlijk een sport vond om met mij op te lopen. Heel knap. Weer over smalle, bijna onbegaanbare paden met veel moeras achtige situaties. Heel slecht voor de enkels. Ik dacht dat ik nu wel getraind was om de heuvels gemakkelijk te kunnen nemen. Dus NIET.

Uiteindelijk slaapt de Parijsenaar met haar 2 vriendinnen in dezelfde Albergue. Ook een man (Daniel) die 6mnd. in Frankrijk en 6 mnd. In het Caribische gebied woont. Welke ik gisteren mee aan tafel zat. Die slaapt zelfs nu naast mij. Het is nu 19.00 uur en ben dit onder het genog van een mooie Sauvignon Blanc aan het schrijven. Het is mijn 2e glas, de eerste was gewoon niet lekker. IK vroeg heeft u ook andere witte wijn en kwam met nog 2 soorten aan. Jammer dat ze niet gelijk vragen welke witte wijn ik wil. Waarschijnlijk omdat de eerste de goedkoopste is. Jammer. Ook een gemiste kans om meer te verdienen en klanten dat te laten drinken wat ze lekker vinden. Dan consumeren zeer meer.
Zodaelijk ga ik met Daniel naar een aangeraden restaurant om de hoek. Het bleek best wel een luxe reataurant te zijn. We hebben daar dan ook heerlijk gegeten. Boven Camino butget. Daarna toch maar in ons eenvoudig onderkomen gaan slapen......

6e loopdag zaterdag 16 juni. Van Nasbinals naar Saint Come d'Olt. 33,5 km.
We konden om 07.10 uur ontbijten. Kon helaas niet eerder omdat de bakker pas om 07.00 uur open gaat. Om 07,45 uur op pad. Het was droog weer en later in de middag kwam de zon zachtjes achter de wolken vandaan. Het is een erg zware tocht geworden. Knie en enkels zijn zeer op de proef gesteld. Wel een hele mooie tocht over glooiende weilanden met veel klim werk. Daarna weer kruip-door paden met alleen meer stenige ondergrond. Een sluipmoordenaar door die smalle gevaarlijke paden. Op een gegeven moment ben ik flink onderuit gegaan. Ik had er toen schoon genoeg van. Ik ben toen een stuk langs de gewone, smalle weg gelopen. Wel een paar km. Langer lopen, maar ikvoelde me op dat moment beter in mijn element. Om 1545 uur kwan ik aan in de Albergue welke Daniel ook voor mij had gereserveerd. Gewoon aan de zgn. Hoofdweg van het dorp. Maar binnen was alles zo goed verzorgd. Veel sfeer, achter een mooie verranda uitkijkend op hun zwembad waar we gebruik van konden maken. We waanden ons echt in zuid Frankrijk. En gelukkig serveert men er ook een mooi glas wijn. We gaan hier vanavond ook eten. Dat zal ook gewoon goed zijn. Heel benieuwd. Ik schrijf dit om 19.00 uur. Zo gezellig. Met alke 20 gasten gesproken. Ik heb een aantal vsn mijn verhslen kunnen doen. Een vdn de caminogangers was eenan ut nieuw zeeland en was bestuutslid van Special Olympics nieuw Zeeland.

Verslag Zondag 17-06-2018 van Saint Côme d'Olt naar Golinhac. 33,5 km.
7.30 uur uitgebreid ontbijt maar ik had haast niet de rust om er van te genieten. Wil gewoon gaan lopen. Toch maar gedaan, het is natuurlijk ook gezellig. .
Onderweg kwam ik door een tamelijk groot dorpje. Daar werd een Broquante gehouden. Toch maar de tijd genomen om er doorheen te lopen. Veel leuke spullen. Het had geen zin om komende km mijn evt. aankopen mee te dragen
Het was een mooie dag met soms wat zon, zo"n 18gr. Lijkt nu wat meer in de bewoonde wereld te komen passeren wat leukere dorpjes. Voorheen kon je in de gehuchten een kogel door de kerk schieten.
Gegeven moment na dorpje was er weer zo'n smal paadje omhoog . Zo zwaar. Kleine mensen konden de hoogtes van de stenen niet over bruggen. Weer zo enorm stijl. Ik had toen tegen mezelf gezegd dat ik liever een km omloop om dit soort situaties te vermijden. Daar heb ik later spijt van gekregen. Weer zo'n situatie wat verkeerd voor mij afliep
Kwam wel in dorpje aan maar onze gereserveerde albergue, waarvan ik gehoopt dat deze onderweg te passereen, lag 2 km voor het dorpje Golinhac. Als ik het aangewezen smalle pad had genomen was ik er langs gekomen. Nu moest ik 2 km terug lopen. Ik vroeg aan een oud vrouwtje waar de Albergue lag. Zij zei iik dat het 2km terug was maar dan via een andere weg. Het lag echt uit de (mijn) richting. Ze bood mij aan met haar auto te brengen. Ik schat haar zeker 90 jaar, dus ik twijfelde even. Maar min. 2 km. Terug l;open zag ik ook niet zitten. Of kijken of er nog een slaappaats in het dorpje te verkrijgen was, wat erg moeilijk zou worden, of op haar anbod in gaan. Vanaf nu: Koop nooit een autootje van een aardig oud vrouwtje waar weinig mee gereden is. Ze croste over de smalle paadjes als Jacky X. Bijna alles in z'n 4e versnelling.. Wel veilig aangekomen, ik heb geen angsten doorstaan.
Een gezellige, aardige ALbergue war zo'n 20personen sliepen. Wel helemaal "vol". S'avonds erg lekjer en gezellig gegeten. De mm,oiste verhalen komen over tafel. Van mij natuurlijk ook. De kok die erg goed kon kopken was ook een echte entertainer. Je zag dat hij er schik in had. Met een groep naar Voetbal gekeken: Brazilië - zwitserland. Verrassende uitslag. (Gelijkspel) Ook nog te vermelden onderweg kwamwen we een man met een Lama met bepakking tegen. Heel grappig om te zien. Rond 22.00 uur gaan slapen en gelukkig, tot op heden, snurkt er niemand. Een kleine correctie: Op onze kamer sliepen ook 2 Franse jonge vrouwen en een man. Deze Snurkte tijdens zijn middag dip en zij vroegen hem vriendelijk op een bed in de gang te slapen hergeen hij deed. Ik ook blij. Ik schijn niet te snurken!!


Verslag van de 7e loopdag van Golinhac naar Congues. Slechts 24 km. Gelopen. Omdat we in dit mooie, karakteristieke Pelgrimsoort wat langer wilden blijven om het goed te zichtigen. Nu zeg ik al, het was de moeite waard. Na een uitstekend ontbijt ben ik om 07,45 uur gestart. Eerder kon helaas niet omdat we niet eerder konden ontbijten. IK was goed hersteld van de vorige dag en had er echt zijn in. Het zou 19 graden worden zonder regen dus dat nodigde ook uit om er een mooie dag van te maken. De eerste helft vaan de dag was zo zoals ik mij het Camino lopen het liefste zie. Door prachig glooiend terrein met niet te veel hoogte verschillen. Voor het eerste was ik weer blij (Echt blij).

Even over het soort personen deze tocht maken. Bijna allemaal Fransen, een enkele Duitser en één Hollander. Veel stellen (M/V) en Vader/moeder en kind. Dat laatste zag er zo leuk uit. Ik hoop dat later ook nog een keer mee te mogen maken (Kwinkslag). Al een paar dagen ontmoet ik drie jonge dames uit Frankrijk waarvan er vandaag gestruikeld was. Ik zag dat en heb haar mijn mijn Voltaren creme, hoop ik, een beetje geholpen. Mijn ervaring dat het een beetje een geneeskrachtige werking heeft maar vooral de pijn wat verminderd. Het tweede gedeelte toch aardig wat klimpartijen en naartuurlijk ook dalingen. Om 12.30 uur kwam ik aan in Conques en zag van boven het dorpje al liggen. Prachtige Cathedraal en erom heen alleen maar Anton Pietk huisjes. Een erg egzellige sfeer. Mijn Camino vriend Daniel had voor ons een slaapplaats gereserveerd in de Abdij St. Foix. Ze hebben 93 slaapplaatsen. Ik wilde gelijk een soort inchecken maar ik moest wachten tot 14.00 uur. Toen maar de tijd door gebracht met een heerlijk Leffe biertje (Ja, Voorburgenaars e.o.). Om 13,45 uur ben ik alvast weer naar de ABDIJ gegaan. IK was de eerste die mijn rugzak er al neer had gezet en mocht als eerste geholpen worden. En daar waren we (Daniel en ik) erg blij mee want de mensen deden het zeer serieus en per persoon nam men zeker 5-10 min. de tijd voor. Wij door een vrijwiller, waar ze er een aantal van hadden lopen wat begrijpelijk is met zoveel slaapplaatsen die allemaal bezet waren. Het was wel erg goed georganiseerd. We sliepen op de 4e etagen en moesten 70 treden omhoog lopen via zo een kerker trap. En na een lange tocht. We eten en ontbijten ook in de Abdij. De zaal heb ik al even in mogen kijken en zag er erg gezellig uit. Triest voor al die mensen die zo... lang moeste wachten. Vooral als je al een lange tocht hebt gewandeld en graag wil doucen en evt. Kleren uitwassen. Daar hadden wij genoeg tijd voor. !!!

Ik zit nu samen met Daniel voor de ingang van de Cathedraal en een erg gezellig terrasje mijn verhaal te schrijven. Er zijn ergere momenten.

De volgende keer vernemen jullie wel de evt. bijzonderheden van der avond. Tot mijn volgende verslag.

------------------------------